Stripverhalen, wie kent ze niet? Voor veel mensen is het jeugdsentiment, toen ze albums lazen van Donald Duck, Suske en Wiske of Kuifje. Misschien lezen ze tegenwoordig wel nog cartoons in de krant, maar beschouwen ze stripalbums verder niet als lectuur voor volwassenen. Dat gold in ieder geval voor mij, tot ik kennismaakte met Marcel Ozymantra. Recent publiceerde hij het stripverhaal Laagland # 1, dat zich afspeelt in Oost.
Creatieven van Oost
Henny Reubsaet zoekt ze op
‘We hebben in Amsterdam drie winkels die zich geheel op stripalbums hebben gericht,’ leert hij me. ‘Dat is best wel veel eigenlijk. En daarnaast kun je ook bij de gerenommeerde boekhandel Atheneum strips kopen, de betere strips dan wel. In een land als Japan maken ze strips voor alle leeftijden en doelgroepen, Manga genaamd. Daar zit best veel pulp tussen, commercieel geproduceerd, maar er zijn ook Mangastrips die veel artistieker zijn, die zich richten op een wat ouder publiek met een hogere opleiding.
Dat zijn de echte stripliefhebbers waar ik mij ook op richt, die niet alleen gaan voor actie en sensatie, maar juist voor mooie tekeningen, goede composities en een goed verhaal. Niet voor niets is onder jonge stripmakers de graphic novel al zo’n tien tot vijftien jaar populair, daarin kunnen ze al hun artistieke kunnen over meerdere pagina’s uitstrijken en hoeven ze hun verhaal niet te beperken tot een paar plaatjes.’
Sintel, een tijdschrift voor literatuur, beeld & muziek
Zelf beschouwt Marcel zich eerder kunstenaar, dan striptekenaar. Nadat hij in de jaren negentig afstudeerde als tekenleraar heeft hij zich voornamelijk aan de schilderkunst gewijd. In 1999 is hij in Oost komen wonen. Behalve schilder is hij schrijver, dichter, essayist, redacteur, en vormgever. In die laatste hoedanigheid heeft hij zich ingezet voor Oost, voor IBTV, het Indische Buurtfestival en Cultopia. Verder is hij één van de oprichters, redacteur en vormgever van Sintel, een tijdschrift voor literatuur, beeld & muziek dat dit jaar de 9e uitgave heeft gerealiseerd. Ook Sintel heeft volgens hem een hoog ‘oost’ gehalte aan auteurs, waar hij trots op is ‘terwijl we zelfs heel wat abonnees hebben in België.’ En nu heeft hij dus in eigen beheer een eerste deel uitgebracht van een serie stripverhalen met twee bewoners van Oost in de hoofdrol.
Laagland #1
‘Al voor corona liep ik met een idee in mijn hoofd voor een vrouwelijke superheld. Een vrouw die over superkrachten beschikt, maar die dat alleen maar lastig vindt en zeker niet de wereld wil redden. Red Gladiator. En die dan een vriendin heeft, Esmee, een Latina, die juist heel graag de goede zaak wil dienen. Ze werken allebei als postbode in Oost en komen via hun werk per ongeluk in de wereld van de cocaïnehandelaars terecht. Op dat idee heb ik dus zo’n vijf jaar zitten broeden en toen ik zo’n vijf, zes verhalen in mijn hoofd had voor dit duo en allerlei bijfiguren, werd het tijd om er eens aan te beginnen. Laagland # 1 is nu in de eerste oplage van 250 stuks verschenen.’
Al mijn tekentechnieken toegepast
Enthousiast haalt hij het stripalbum tevoorschijn. ‘Voordat ik mijn tekenopleiding volgde, heb ik ook wel stripverhalen gemaakt, maar in dit album heb ik al mijn tekentechnieken kunnen toepassen. Alles heb ik met de hand getekend, opgezet met potlood en vervolgens met inkt nagelopen. Vervolgens met acrylverf, kleurpotloden, stiften of aquarel ingekleurd. Of met een tandenborstel bewerkt. Ook alle teksten heb ik handgeschreven. Al doende ben ik erachter gekomen dat je voor de teksten best wat ruimte moet vrijmaken, dat leest gewoon het prettigste. Af en toe heb ik de computer gebruikt, om de compositie van een pagina samen te stellen of om de tekeningen kleiner te maken of een bepaald lettertype te gebruiken. Zo is het een blad met 32 pagina’s geworden waar ik wel meer dan 100 tekeningen voor heb gemaakt.‘
Deel #2 hoopt Marcel in september uit te brengen, daar is hij nu volop mee bezig. ‘Eerst maak ik thumbnails, dat zijn alle plaatjes waarmee ik het verhaal wil vertellen dat ik in mijn hoofd heb, in het klein. Een soort storyboard zeg maar. Daarna teken ik alles op A4-formaat, waarin ik soms ook de kleuren aangeef die ik wil gaan gebruiken. De uiteindelijke tekeningen, waarin ik dus gebruik maak van verschillende technieken en materialen, maak ik op A3-formaat. Nadat ik ze ingekleurd heb, scan ik ze vervolgens in, waarna ik met de computer dus de goede grootte kies om ze op de pagina te plaatsen. Dan kan ik eventueel ook nog iets verbeteren, door een gecorrigeerde tekening eroverheen te plaatsen.‘
‘Dutch Oven’
‘Ik ben eigenlijk best wel perfectionistisch, in de details kun je juist kleine grapjes kwijt, dus ja, af en toe gooi ik een tekening weg en begin ik opnieuw. Mensen die thuis zijn in de stripwereld die herkennen mijn grapjes wel. Zie je hier de voorpagina van Laagland? Esmee houdt een tijdschrift vast, met als cover de pagina die ik eerst als voorblad had willen gebruiken en zo had ik het blad ook eerst willen noemen, Dutch Oven. Weet je wat dat is? Zo noemen Amerikanen het als een koppel onder een deken ligt samen en één van hen een scheet laat. Op dat blad zie je een parodie op de eerste superheldencomic van Amerika, uit de jaren veertig. Captain America gaf daarin Hitler een oplawaai, en op Dutch Oven zie je Red Gladiator Trump een klap verkopen.’
‘Uiteindelijk heb ik maar gekozen voor een iets neutralere titel en de heldin een beetje geheimzinnig anoniem gemaakt, ze wil ook geen superheld zijn immers. Ik wil het blad graag ook internationaal gaan uitbrengen, dan gaat het Lowlands heten, dat kennen ze ook wel in het buitenland.’
Tijdens zijn schilderperiode is Marcel altijd geïnteresseerd gebleven in de ‘betere’, artistieke stripverhalen en kent hij de tekenaars en verkoopkanalen die bij die specifieke scene horen. Hij kijkt er dan ook naar uit om zijn stripalbum op de klassieke manier aan de man te brengen, via lokale markten, stripdagen en de striphandelaren. ‘Ik vind het heel leuk om met stripliefhebbers contact te hebben. Van tijd tot tijd kun je mij daarom vinden bij stripboekenhandelaar Lambiek. Als ik de tijd heb en niet ver weg hoef, breng ik mijn album ook wel bij mensen thuis. Zet maar in je stuk dat ik dat zeker voor mensen uit Oost wil doen. Heerlijk om over het maakproces te praten van de strip en al pratend weer ideeën op te doen voor volgende avonturen van Red Gladiator en Esmee in Oost.’
Check cultofozymantra.com | sinteltijdschrift.nl
