Een van de straten waar ik sinds vorig jaar als postbezorger regelmatig kom is de Linnaeusparkweg. Een mooie straat met aan de noordkant karakteristieke panden. Er is ook een ‘mooie’ middenberm, al is die vrijwel volledig vol geparkeerd. Een van de bewoners vertelde me dat de straat in de volksmond ook wel Linnaeusparkeerweg wordt genoemd. Dat is wel jammer, want als je oude foto’s van de straat opzoekt zie je hoe de straat eigenlijk bedoeld was.

Sinds 1982 woonde Fokko Kuik in verschillende buurten in Oost, werkte ruim 20 jaar als verkeersadviseur bij de gemeente en is sinds vorig jaar postbezorger in de Watergraafsmeer. Zo bouw je persoonlijke banden op met verschillende straten in Oost. Volg Fokko Kuik door de straten van Oost.

V

Voor een postbezorger brengt de straat wel wat uitdagingen met zich mee. Veel woningen hebben trapjes en in veel kleine brievenbussen passen de brievenbuspakketjes van bijvoorbeeld Bol.com niet. En soms zijn er onnavolgbare huisnummers gecombineerd met A, B, C en I,II, III en IV-aanduidingen. Als uw post daardoor ook wel eens bij een van uw buren terecht gekomen is: excuses.

Het interessante van postbezorger zijn in verschillende straten is, dat de samenstelling van de post veel zegt over het type bewoners in de straat. Zelfs per deel van een straat zie je de karakterverschillen. Kenmerkend zijn de typen tijdschriften die er moeten worden rondgebracht. VPRO-gidsen, de Groene Amsterdammer, tijdschriften over natuur en milieu en The Economist zie je vaak geconcentreerd in straten zoals de Linnaeusparkweg. Ik vermoed dat er heel wat oudere intellectuelen wonen.

Naast chique panden met dure koopappartementen, die zich vooral in het noordelijke deel van de straat bevinden, zijn er ook wel gewone appartementen. Daar worden ook nog wel eens donald duckjes gelezen.

Er wordt ook flink veel verbouwd in de Linnaeusparkweg. Hele etages worden gestript en vervolgens weer voorzien van visgraatparketvloeren, zwartstalen kozijnen en fraai stucwerk. Als postbezorger moet je dan soms tijdelijk de post afgeven aan de Polen die er aan het werk zijn. Na een paar maanden (al duurt het soms een stuk langer) zie je dan hoe mooi het geworden is als de deur even open moet om een pakketje aan te nemen. De te smalle brievenbus wordt namelijk niet altijd vervangen door een bredere in het verbouwingsplan. Dat is bezorgingstechnisch wel jammer.

Als je wat vaker in een straat post moet bezorgen ga je je na een tijdje hechten aan de adressen waar je vaak en veel post voor hebt. Juristen krijgen bijvoorbeeld veel post, dus als daar een keer geen post voor is dan denk je meteen dat er iets mis is gegaan bij het sorteercentrum. Ook kom je wel eens namen tegen die je ergens bekend van voorkomen. Zo bleken er een aantal ex-collega’s van de gemeente te wonen: 20 jaar geleden konden ambtenaren hier nog een huis kopen hoor je dan als ze bijgekomen zijn van de verbazing dat ik op m’n 63e nog postbode geworden ben.

En inderdaad, ik zou het me niet meer kunnen permitteren om in de Linnaeusparkweg een huis te kopen, al mag ik helemaal niet klagen over waar ik nu woon. Maar daarover een andere keer.

Lees ook
Meer straten van Fokko Kuik