Ik heb in deze rubriek inmiddels ruim vijftig straten in Amsterdam Oost beschreven en ik denk dat ik er binnenkort mee stop om weer over andere dingen in ons geliefde Oost te gaan schrijven.
Sinds 1982 woonde Fokko Kuik in verschillende buurten in Oost, werkte ruim 20 jaar als verkeersadviseur bij de gemeente en is sinds vorig jaar postbezorger in de Watergraafsmeer. Zo bouw je persoonlijke banden op met verschillende straten in Oost. Volg Fokko Kuik door de straten van Oost.
De straat waar ik zelf al ruim tien jaar woon, komt binnenkort nog wel aan de beurt, maar het kost me steeds meer moeite om nog een straat te vinden waar ik zelf genoeg mee heb om er een leuk stukje over te schrijven. Ook mijn werkgever PostNL werkt niet meer zo mee, want ik heb tegenwoordig alleen maar mijn vaste routes en die straten zijn allemaal al eens aan de beurt geweest.
Gelukkig kwam ik laatst op een zonnige zondagmiddag, tijdens een wandelrondje door de Indische Buurt, toch nog een verrassing tegen. Ik liep op de Kramatweg langs het Flevopark en toen bleek zich daar ineens de Sumatrastraat te bevinden. Hè, hoe kan dat nou? De Sumatrastraat ken ik natuurlijk wel, als zijstraat van de Javastraat, maar dit was heel ergens anders. Ik begon bijna aan mijn inmiddels wat minder betrouwbare geheugen te twijfelen.
Toen ik later thuis de Sumatrastraat intikte op Google Maps zag ik meteen wat er aan de hand was: het is een inderdaad een hele lange straat met merkwaardige scherpe knik van 90 graden er in. Het ene, mij bekende deel loopt dus van noord naar zuid en is deels ook een winkelstraat. Het andere, mij tot nu toe onbekende deel, met eigenlijk alleen maar woningen, loopt van west naar oost. Toch een beetje vreemd dat dit tweede deel niet een eigen naam heeft gekregen. Alsof de straatnamen bij de inrichting van de Indische Buurt ineens op waren!
Dat laatste is toch vrij onwaarschijnlijk, want onze voormalige kolonie kent maar liefst 17.508 eilanden, althans volgens Indonesië zelf. Volgens Wikipedia zijn het er 16.056. Letterlijk een ontelbaar aantal dus. Er zijn daar overigens maar ongeveer 6000 van bewoond, lees ik verderop. Toch genoeg inspiratie voor een extra straatnaam zou je zeggen.
Afijn, de werkelijke reden van die merkwaardige straatnaamkeuze zal wel niet meer te achterhalen zijn, dus laat ik me maar concentreren op het stukje Sumatrastraat dat ik al wel zo’n veertig jaar ken: het stukje winkelstraat dat de Javastraat kruist.
Alweer best een tijd geleden was daar een delicatessenwinkel gevestigd, die onder liefhebbers van exotische kazen en worstjes grote bekendheid genoot: Berkhout. De kleine winkel was altijd overvol, met doorhangende schappen tot gevolg. Het voldeed vast niet meer een de hygiëne normen van de keuringsdienst van waren, dus hij is helaas alweer jaren geleden verdwenen. Er zit nu een kapperszaak in.
Een vergelijkbaar fenomeen in de Sumatrastraat was de ijzerwaren- en gereedschapswinkel van Theo van Kalken. Ook die is er – veel korter geleden – mee gestopt. Helaas, want daar kon je altijd precies die dingetjes vinden, die de grote Doe-Het-Zelfketens niet in huis hebben. En met een bijpassend advies! Niet alleen van de eigenaar Theo zelf, maar ook van zijn vaste bezoekers, want het was behalve een ijzerwinkel ook een soort ouderenontmoetingsplek. En nu zit er, u raadt het al: een kapperswinkel.
Ach ja. De tijden veranderen. ‘Voortuitgang, net wat u zegt’ zou Wim Sonneveld vaststellen. Op de hoek met de Javastraat zit nu bijvoorbeeld een ‘Latenight Liquorstore’. Je kunt er tot laat in de avond sterke drank kopen, maar tegenwoordig ook fatbikes! Een bijzondere combinatie, passend in de huidige tijdgeest, zullen we maar zeggen.
