De Zeeburgerdijk van Fokko Kuik

Om de vaste lezers van mijn rubriek ‘Mijn straten in Oost’ te laten afkicken en om de straten in Oost die nog niet aan bod zijn gekomen nog een kans te gunnen heb ik mijn zoon met ChatGPT onderstaand ‘AI-stukje’ laten genereren over de Zeeburgerdijk. De trouwe lezer herkent waarschijnlijk wel enigszins mijn stijl, maar kloppen met de werkelijkheid doet het helaas niet. Daar heb je gelukkig toch nog een echt mens voor nodig. Desalniettemin, veel plezier ermee en tot ziens in Amsterdam-Oost.

‘De Zeeburgerdijk, die zich uitstrekt tussen het Entrepotdok en de Insulindeweg, heeft voor mij altijd een fascinerende gelaagdheid gehad. Wanneer ik erlangs fiets richting het Flevopark, voelt het alsof ik reis door de tijd. Aan de ene kant staan nog oude pakhuizen en woonblokken, terwijl aan de andere kant nieuwbouw hoog oprijst. Een straat vol contrasten, net als de bewoners die van studenten en jonge gezinnen tot ouderen in seniorenwoningen variëren.

De naam Zeeburgerdijk verraadt al dat we hier vroeger echt aan de rand van de stad zaten, met landerijen en water eromheen. Zeeburg was eeuwenlang een strategische plek, met verdedigingswerken zoals het Fort Zeeburg dat in de 17e eeuw werd opgeworpen om Amsterdam te beschermen tegen mogelijke aanvallen. Nu staat er natuurlijk geen fort meer, maar de stoere sfeer van deze oude verdedigingslinie lijkt wel voelbaar.

Het oudste deel van de Zeeburgerdijk begint vlakbij de Dapperbuurt en de Indische buurt. Toen ik jaren geleden voor het eerst door de buurt liep, zag ik dat een van de oude bruggetjes langs het Zeeburgerpad nog uit het einde van de 19e eeuw stamde. Bij mooi weer nestelen jonge Amsterdammers zich daar met hun picknickkleedje om van het water te genieten. Wie goed kijkt, ziet dat het hekwerk van de brug op een van de originele gietijzeren constructies uit die tijd staat. Bijna onopvallend, maar toch een stukje geschiedenis om stil bij te staan.

Op weg richting het Flevopark valt de oude watertoren op, die al sinds 1888 naast de dijk staat. De watertoren voorzag Amsterdam lange tijd van drinkwater en is nu een van de weinige overblijfselen van het industriële verleden van de buurt. Tegenwoordig is de toren omringd door nieuwe woningen en kun je bijna vergeten dat dit eens een werkgebied was met arbeiders die in de ochtendmist op weg gingen naar de gasfabriek die hier tot begin 20e eeuw stond.

Een ander opmerkelijk detail is de iconische ‘Heksenketel’ – een grote wokbar vlakbij de Linnaeusstraat. Veel bewoners herinneren zich nog de tijd dat het een bruisend café was waar buurtbewoners bij elkaar kwamen voor een borrel. Het pand heeft in de loop der jaren veel functies gehad, maar de herinnering aan die tijd blijft hangen.

De Zeeburgerdijk mag dan wat minder in het oog springen dan een drukke straat als de Javastraat, toch is het een route vol charme. De stadsdeelbestuurders hebben onlangs besloten de fietspaden aan te pakken en de bomenrijen beter te onderhouden, zodat de dijk in het voorjaar een prachtige, groene verbinding blijft naar het Flevopark. Zodra de bladeren weer vol in bloei staan, kun je er heerlijk onderdoor fietsen – een stukje stadsrust te midden van het drukke Amsterdam.