Na meer dan zeventig jaar samen lief en leed te hebben gedeeld, verloor Richard Pakker (90) vorig jaar zijn liefste Geesje. Sindsdien worden zijn dagen overschaduwd door rouw en verdriet. Troost vindt hij in het zoeken naar woorden voor het grote gemis. Het resultaat: een miniboekje met twaalf ontroerende en persoonlijke gedichtjes.
Wendy Danser | Foto Corah Dijkstra
Richard woont al zijn hele leven in de Watergraafsmeer en bewoont nu zelfs nog altijd hetzelfde huis waar hij op vijfjarige leeftijd met zijn ouders introk. Hier woonde hij vierenzestig jaar met zijn vrouw Geesje en runde hij van 1956 tot 2002 een eigen studio.
Handbelettering
Richard kon goed tekenen en wilde illustrator worden. Hij startte zijn werkzame leven op zestienjarige leeftijd bij de Marten Toonder studio’s, ging vervolgens naar de Rijksacademie en werkte daarna onder andere als striptekenaar. Stripteksten werden in die tijd nog vervaardigd met een zetmachine en Richard was in Nederland de eerste die werd gevraagd om de letters in de tekstballonnen met de hand te tekenen voor bladen als de Donald Duck, Pep en Tina.
Eerbetoon
De liefde voor taal en beeld(taal) is een rode draad in Richards leven en hij schrijft al jaren versjes. Al geruime tijd stuurt hij elk jaar eind december een bundeltje met een stuk of twaalf gedichtjes van zijn hand naar familie en vrienden – zelf geprint, gehecht en gesneden. Allemaal voorzien van een fraai, veelal kleurrijk, omslagje. Zijn laatste bundeltje Leven, Liefhebben, Loslaten is een eerbetoon aan zijn vrouw Geesje, dat hij een jaar na haar sterfdag naar familie en vrienden stuurde. Sinds haar overlijden schreef hij elke maand een gedichtje over het gemis, de eenzaamheid en het verdriet, maar bovenal over zijn liefde voor Geesje, zijn herinneringen aan haar en het mooie leven dat ze samen deelden.
NRC
Het bundeltje bleef niet lang onopgemerkt. Begin mei besteedde het NRC Handelsblad er in het Amsterdamkatern aandacht aan. Lezers uit heel Nederland werden geraakt door de gedichtjes en reageerden via een ingezonden brief of wilden graag een boekje ontvangen. Al deze aandacht is overdonderend en emotionerend voor Richard en zijn familieleden. De belangstelling is zo groot dat ze nieuwe exemplaren moesten laten drukken.
Glasnegatieven
Richard is nog dagelijks achter zijn computerscherm te vinden om zes duizend oude dia’s en glasnegatieven – nog van zijn vader – te digitaliseren. Daarmee trekt zijn hele leven beeld voor beeld aan hem voorbij: zijn eigen babytijd, de vakanties met zijn gezin en de verjaardagen van zijn kinderen. En de gedichtjes…? Wellicht zit er nog wat in het vat voor een volgend bundeltje.
Belangstellenden voor het dichtbundeltje Leven, liefhebben en loslaten kunnen mailen naar [email protected]
