Het is donderdag 12.00 uur. Vandaag ga ik langs bij de bakery & roastery van Rum Baba. Deze is zo’n vier jaar terug, even verderop van het Rum Baba café, geopend. De koffie en de gebakjes van Rum Baba gaan als warme broodjes over de toonbank. Ik ben benieuwd of deze ‘hype’ gegrond is of slechts gebakken (of gebakjes) lucht.
Eva Voogt gaat op zoek naar andere, leuke en lekkere plekken in Oost
Het is twaalf uur ’s middags op een doordeweekse dag. Toch is er een rij die buiten de winkel reikt. Deels met vaste klanten, te zien aan de mokken die ze hebben meegebracht. De rij verbaasd me niet. De barista, die overigens midden in de winkel staat, neemt zijn tijd voor de koffies. Op de toonbank staan allerlei lekkernijen: citroencake, scones, bananenbrood en cinnamon buns. Aan de linkerwand staan felgekleurde zakken met de eigen koffiebonen van Rum Baba tentoongesteld. Voorheen werd de koffie achterin de zaak gebrand. Inmiddels is de vraag te groot en gebeurt dit ergens anders.
Ik ben aan de beurt en bestel een koffie verkeerd met havermelk en een stukje van de Lemon Drizzle Cake. De barista snijdt een flink stuk van de citroencake af. Ze zijn gelukkig niet zuinig met hun gebak. ‘Enkel of dubbel shot?’, vraagt de barista. Ergens had ik in een zaak als deze verwacht dat je in het Engels zou worden aangesproken, maar dat is niet het geval. ‘Enkel graag’, antwoord ik blij verrast. Ik ga op een bankje voor de deur zitten. De koffiebeker en de bankjes hebben dezelfde huisstijl als de rest van de winkel. Over elk detail lijkt te zijn nagedacht. Hoewel je zou kunnen denken dat er in Amsterdam tegenwoordig overal goede koffie te verkrijgen is, is dit zeker niet het geval. Vooral de melk blijft voor veel beginnend – maar ook voor meer ervaren – koffiepersoneel een heikel punt. Zo wordt de steamer soms te ver en te lang in de melk gedrukt waardoor het melkschuim net een bubbelbad is: te heet en met grove bellen.
Het is tijd om te proeven. De koffie smaakt goed. Hij is rond en niet zuur. Het schuim is zacht en egaal. De citroencake heeft een mooie lichtbruine korst met bovenop geraspte citroenschil. Hij is sappig, niet te kruimelig en de citroenen die er in zijn verwerkt, zijn duidelijk vers. Soms is de hype rondom een hippe zaak slechts gebakken lucht. Maar ik kan over Rum Baba zeggen dat ze kwaliteit serveren en het zeker een bezoekje waard is.
De Pretoriusstraat is een voorbeeld van een straat waar de gentrificatie heeft toegeslagen. In een tijdsbestek van een aantal jaar is het aantal ‘hippe’ zaken van nul naar minstens zeven gestegen. Daarmee is ook de prijs van de (koop)woningen omhooggegaan. Voor een tweekamerappartement in de Pretoriusstraat betaal je inmiddels al gauw drie ton.
Dit begon allemaal met de komst van het Rum Baba café, zeven jaar geleden. De gemeente was daar blij mee want de buurt moest zogezegd ‘opgekrikt’ worden. ‘Aan het begin was het nog wel trekken’, vertelt de barista van het inmiddels populaire Rum Baba. ‘Daarna zijn alle andere erbij gekomen’. Rum Baba is allang niet meer de enige ‘hippe’ zaak in de Pretoriusstraat. De nieuwe garde bevindt zich (vanaf de Linnaeusstraat bekeken) aan de linkerkant met onder andere ijssalon Massimo en pastabar Spaghetteria. De oude garde bevindt zich op rechts met buurtsuper Helal, stomerij Halis en vishandel Gibraltar. Zo is de Pretoriusstraat – zolang de oude garde zijn bestaansrecht behoudt – een fijne mengelmoes van stijlen, prijzen en culturen.
