Een uniek initiatief op Valentijnsdag: een bijeenkomst van louter singles die ter plekke konden daten met vrijwilligersorganisaties en met elkaar. Omdat, zoals Vrijwilligers Centrale Amsterdam in de uitnodiging schreef, vrijwilligerswerk ook liefde is. Liefde voor elkaar, de stad, de natuur en de cultuur.

Henny Reubsaet

Als ik om zes uur in duurzaamheidscentrum Jungle in de rij sta voor de soep, probeer ik de aanwezigen een beetje in te schatten. Wie zou er vooral op zoek zijn naar vrijwilligerswerk en wie zou er ook op zoek zijn naar een persoonlijke date? Durf ik dat aan mensen te vragen? Mijn aanname was dat het vooral gepensioneerden die op zoek zijn naar vrijwilligerswerk, maar de mensen die zich hebben ingeschreven voor het Vrijwilligerscafé Valentijn zijn van alle leeftijden. Van contactpersoon Simone Timmer hoor ik dat er ongeveer 65 aanmeldingen zijn en dat ze ook nog een wachtlijst hebben moeten maken. Voor een evenement dat voor de eerste keer georganiseerd wordt, kun je dat dus al geslaagd noemen.

Na de soep stellen de acht maatschappelijke organisaties die op zoek zijn naar vrijwilligers zich één voor één voor. Daar krijgen ze tweeënhalve minuut de tijd voor. Binnen een half uur tijd krijgen we zo een scala aan vrijwilligerswerk voorgetoverd dat uiteenloopt van taallessen geven, tuinieren, koken, klussen, voor vervoer zorgen tot gastvrouw of gastheer zijn. Het valt op dat veel organisaties ongeveer dezelfde klussen aanbieden, alleen kan de doelgroep nog weleens verschillen. We kunnen ons gaan inzetten voor eenzame ouderen, vluchtelingen, Amsterdammers die in armoede leven, mensen met een licht verstandelijke handicap, met een psychiatrische achtergrond of gewoon voor onze buren die af en toe wat steun kunnen gebruiken. We kunnen maatje worden van iemand of gaan deelnemen aan een groepsgebeuren.

Na deze zogenaamde pitches wordt de ruimte anders ingericht. Elke organisatie krijgt zijn eigen tafeltje, waar elke tien minuten geïnteresseerden kunnen aanschuiven voor hun speeddate. Zo krijgen we de kans om deze avond met vier organisaties nader kennis te maken en eventueel al een afspraak te maken voor een vrijwilligersdate.

Ondertussen loop ik rond en knoop wat praatjes aan met deelnemers. Een gepensioneerd onderwijzer wil misschien wel taallessen gaan geven, maar is er ook wel wat huiverig voor om zich meteen voor langere tijd vast te leggen. We spreken een medewerker van VCA aan of je in hun vacaturebank ook een agenda kunt aantreffen voor incidentele klussen. Maar nee, de vrijwilligers vacatures bij VCA zijn vooral gericht op mensen die zich willen verbinden met een organisatie. Heel sympathiek verwijst ze ons vervolgens wel door naar een andere organisatie: NL Cares. Kijk, dat is fijn om te horen, VCA zet zich dus niet alleen in voor hun eigen organisatie, maar het gaat hen echt om de inhoud: het koppelen van kwetsbare mensen aan vrijwilligers. Toch wel een soort liefde dus die ik nu op Valentijnsdag ontdek.

De volgende die ik aanspreek, is een dame die vertelt dat haar man haar de deur zal uitzetten als ze nóg meer vrijwilligerswerk gaat doen. Oh, wat komt ze hier dan doen vanavond? Blijkt dat ze vrijwilliger is hier bij Jungle en nieuwe collega’s zoekt voor de bibliotheek.

Haar vriendin die bij ons aanschuift, is wel op zoek naar een dubbele date. De eerste date is al gelukt, ze heeft zich aangemeld bij het Burennetwerk. ‘Maar alle leuke mannen zijn nu al weg, zie ik…’ Waarop ik in gesprek raak met een tafelgenoot die quasi verontwaardigd reageert: ‘Maar ík ben er toch nog?’ Ons gesprek wordt vervolgens dusdanig intensief dat het me ontgaat of andere mensen vanavond ook interessante vreemdelingen ontdekken. En ik dus niet weet of er daadwerkelijk dubbele dates tot stand zijn gekomen in het Vrijwilligerscafé Valentijn.

De enige opmerking over Valentijnsdag die ik vanavond heb kunnen noteren was verre van romantisch: ‘Nou ik heb wel gemerkt dat het Valentijnsdag vandaag is, hoor! Op de Dappermarkt werden rozen verkocht. Voor maar liefst 8 euro per stuk!’

Buiten ontdek ik dat een herenfiets zich tegen mijn damesfiets heeft aangevlijd. Voor wie er open voor wil staan is er dus toch romantiek te vinden vandaag.

Check www.vca.nu/vrijwilligers-vacatures