Home Overzicht Een ochtendwandeling

Een ochtendwandeling

0

Nu de terrassen weer open zijn loop ik niet meer elke ochtend naar de Amstel om daar op een bankje te zitten. Maar dit keer heb ik daar weer zin. Onder de Torontobrug staan twee mannen, ik kan niet goed opmaken of ze daar ook geslapen hebben, er ligt geen matras of een slaapzak. Ik groet hen en loop door naar mijn bankje.

Terwijl ik daar mijn koffie drink zie ik uit mijn ooghoek dat één van de mannen steeds dichterbij komt en achteloos zijn vingers om een joint draait. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet denken, maar ik ben niet bang uitgevallen, dus ik wacht af. ‘What are you doing here at this time of the day’, is zijn eerste vraag. ‘Drink my coffee’, zeg ik terwijl ik mijn beker omhoog houd.

Vervolgens nog een paar vragen of ik misschien sociaal werker ben of iemand uit de zorg.  Nee, ik ben ‘retired’. ‘So you have a routine in your day?’ Nee, dat heb ik niet, ‘I take the day as it comes’, en heb geen zin om verdere uitleg te geven. Maar ik vind ook dat ik nu aan de beurt ben. ‘Where are you from?’ ‘Roemenia’, is zijn korte reactie ‘Do you live in Amsterdam?’ ‘More or less’, en het klinkt al een beetje aarzelend. ‘Did you sleep under the bridge?’, doe ik nog een voorzichtige poging. Hier krijg ik geen duidelijk antwoord op en vervolgens vraagt hij of ik ook wiet rook. ‘I do’nt need drugs to be happy’, en hoop dat hij dit niet al te belerend klinkt.

De tweede man komt inmiddels ook onder de brug vandaan en gaat iets verderop op een bankje zitten en begint een shagje te draaien. Hij begroet mij in perfect Nederlands. Ik vraag of zij vrienden zijn. ‘Sinds gisteravond’, is zijn antwoord. Ik snap er niet veel van, maar merk dat mijn nieuwsgierigheid een beetje op is. Heb ook geen zin om in de geur van zijn roken te zitten.

Ik pak mijn rugzak, neem mijn nog niet helemaal leeg gedronken beker koffie mee en ga een eindje verderop nog even op een bankje zitten. Uit het zicht van deze twee mannen.

Ik leek even in een bijzondere wereld terecht te zijn gekomen, maar had er  geen zin in. Zeker niet om zeven uur in de ochtend.