Ina Koolhaas Revers (77) stond na haar pensionering niet te springen om een nieuwe carrière. Maar haar sportcoach zette haar aan het werk. Nu heeft ze vier wereldtitels powerlifting op haar naam. En een boek.
Winnie van Heesch | Foto Cor Leiwakabessij
‘Je hal is het visitekaartje van je huis.’ Zo’n zin verwacht je niet in een boek dat Ina’s powerplan heet. Maar Ina’s missie gaat verder dan een powerlijf. ‘Als we het over ouderen hebben gaat het alleen maar over zorgkosten. Niet over gezond, gelukkig en zelfstandig blijven. Ik wil ‘plussers’ inspireren iets moois van hun leven te maken.’ En dus gaat het in haar boek over het belang van eiwitten én sierkussentjes. Over trainingsschema’s én tips om nieuwe vrienden te maken. En laat ze een cardioloog, een opruimcoach én een seksuoloog aan het woord.
Guantanomo bay
Aangekomen bij Ina’s huis aan het Oosterpark vergeet ik die hal. In de deuropening staat een stralende verschijning op Japanse designhakken. Niet het type monomane sportvrouw. Maar sportvrouw worden was ook nooit Ina’s plan: ‘Ik heb jarenlang hardgelopen. Dat begon hier tegenover in het park. Rond mijn vierenzestigste kreeg ik last van mijn knieën. Met tegenzin ging ik naar een sportschool. Ik hoopte dat ze me weer naar huis zouden sturen, vanwege die knieën.’ In plaats daarvan kwam ze in een fitnessklasje van coach Jinga Gosschalk terecht. ‘Een soort Guantanomo Bay. Trappen op en afrennen. Niet een of twee, maar tien keer.’ Jinga ging haar ook persoonlijk trainen. ‘Ze moest me alles leren: roeien op de machine, omgaan met stangen en gewichten, lenigheidsoefeningen. Ik deed niks goed.’ Maar gaandeweg werd haar techniek beter, haar knieën sterker, haar lijf krachtiger.
Het belang van eiwitten en sierkussentjes
Het was Jinga die besloot dat Ina aan een wedstrijd ging meedoen. Een online wereldkampioenschap crossfit. Ina: ‘Ik zei nee. Ik was gepensioneerd, wilde geen tweede carrière.’ Jinga haalde haar over. Ina eindigde als beste Europese in haar leeftijdsklasse. ‘Toen dacht ik, hé, ze heeft kennelijk goed ingeschat wat ik kan.’ Dus toen haar coach aan kwam zetten met het WK powerliften protesteerde Ina niet. Ze gingen samen naar Canada, kwamen met de wereldtitel terug. Het jaar daarop in Zweden lukte het weer. En in 2024 nog een keer.
Bubbels
In Jinga’s sportschool Crossfit Flames ontstond ook Ina’s derde carrière. Ze ontmoette er journaliste Andrea Steinmetz. ‘Andrea zag wel een boek in mijn verhaal.’ Ze schreven het samen. Het begint met Ina’s persoonlijke geschiedenis. Een verhaal over leven vanuit nieuwsgierigheid, dwars door bubbels heen. Ina woonde als kind van Surinaamse ouders in een Moluks kamp in Medemblik, in een Schiedamse volkswijk en op sjiek in ’t Gooi. Via haar man kwam ze in de jaren zeventig in vrijgevochten kunstzinnige kringen, terwijl ze zelf ‘een keurige baan’ had. Maar Ina’s verhaal gaat ook over verlies en veerkracht. Over gewoon beginnen met rondjes rennen in het park als je leven op zijn kop staat. Haar eerste man stierf plotseling, ze bleef achter met twee kleine kinderen. Haar jongste zoon verloor ze aan kanker. En van haar tweede man heeft ze nog geen jaar geleden afscheid moeten nemen. Op weg naar de voordeur neem ik de hal in me op. Daar hangen vijf herenpetten. Als wollen schilderijtjes, keurig recht aan haakjes. Als groet én als visitekaartje.
Ina Koolhaas Revers en Andrea Steinmetz, Ina’s powerplan.
