Ik ontmoet Floor Matla in het gezellige café De Jonge Admiraal in de Javastraat. Uit eigen ervaring weet ik dat de meeste vrijwilligers wat ouder zijn: 60+. Floor Matla is overduidelijk een jonge dertiger. Behalve dat ze zelf ook als vrijwilliger actief is in haar eigen Indische Buurt, werkt ze ook als Projectleider Duurzaam bij buurtcorporatie De Eester in het Oostelijk Havengebied. Daarnaast beheert ze de interactieve Ibuurtbalie.nl, waarop bewoners van de Indische buurt informatie met elkaar delen over activiteiten en initiatieven in de eigen buurt.
In Buurtmensen interviewt Fokko Kuik mensen die zich inzetten voor hun buurt in Oost. Anja van Mil maakt de foto’s.
Geboren en opgegroeid in Weesp woont ze nu al weer 10 jaar in de Molukkenstraat. Ze heeft Milieuwetenschappen gestudeerd in het Sciencepark en Antropologie in Utrecht. Dat lijkt een wat vreemde combinatie, maar al studerende en ook tijdens studiereizen in India en Vietnam kwam ze er achter dat de ‘mensenkant’ van milieuproblemen en – oplossingen – de impact van ons gedrag – minstens zo belangrijk is als de meer technische, fysieke kant ervan.
Zoals ik al vaker hoorde, kwam ook Floor er in de coronatijd achter wat voor mogelijkheden het biedt als je je begeeft in de wereld van het vrijwilligerswerk. ‘Ik zocht naar de mogelijkheid van naailessen in de buurt en kwam via via al snel in aanraking met allerlei andere initiatiefnemers voor maatschappelijke activiteiten in de buurt.’
De IBuurtbalie is uitdrukkelijk bedoeld als platform waarop iedereen die iets verbindend organiseert voor de buurt zijn of haar activiteit kenbaar kan maken. Floor vindt het daarbij belangrijk dat ook het gezicht achter het initiatief duidelijk naar voren komt.
Zelf was Floor als vrijwilliger betrokken bij de ‘buurtkringloop’ en de Meevaart functioneert daarbij als ‘compostlocatie’. Bij dit type activiteiten komen haar beide studies in feite een beetje samen: iets goeds voor het milieu doen en mensen met elkaar in verbinding brengen.
Tijdens ons geanimeerde gesprek komen we uit bij het onderwerp dat ik al even aanraakte: hoe komt het dat het vaak vooral ouderen zijn die zich inzetten voor hun buurt. Behalve tijdgebrek bij werkende en studerende jongeren en jonge gezinnen is een voor de hand liggende reden dat veel jongeren, met vaak tijdelijke huisvesting, zich nog niet zo hechten aan een buurt. En het ligt ook wel aan het onderwerp waar het over gaat: in milieu-onderwerpen zijn veel jongeren wel meer dan gemiddeld geïnteresseerd. Bij sommige activiteiten die nu door vrijwilligers worden gedaan vragen sommige mensen zich – al dan niet terecht – ook wel af: waarom wordt dat niet gewoon betaald en/of door de overheid georganiseerd als we dat belangrijk vinden?
Zelf ervaart Floor haar betrokkenheid bij vrijwilligerswerk als een verrijking van haar leven. ‘Mede door de vele contacten die ik inmiddels heb opgebouwd in deze buurt voelt het nog veel meer als ‘mijn’ buurt en voel ik mij inmiddels behoorlijk gehecht aan Amsterdam-Oost en de Indische Buurt.’
Als ik haar vraag wat ze als kind eigenlijk wilde worden, komt er meteen een helder antwoord: Fotograaf voor National Geographic: lekker veel reizen naar exotische bestemmingen. Dat is het duidelijk niet geworden, maar in de maanden die ze tijdens haar studie in India en Vietnam deed ze wel inspirerende ervaringen op die haar op het spoor zette van wat ze nu doet in het dagelijks leven. ‘In de gemeenschappen die ik daar heb mogen leren kennen zie je hoe het elkaar helpen in de cultuur gebakken zit. Misschien uit noodzaak, maar toch ook wel uit betrokkenheid met elkaar’.
Een andere inspiratiebron voor haar buurtactiviteiten is het voorbeeld van haar familieleden, die ook altijd klaar stonden om anderen in hun buurt te helpen. Goed voorbeeld doet blijkbaar goed volgen.
Als je je abonneert op de nieuwsbrief van IBuurtbalie kom je er achter hoeveel activiteiten er zijn in de Indische Buurt, vaak georganiseerd door de vele vrijwilligers die er zijn. De ervaring van Floor leert dat het aanstekelijk werkt om er aan mee te doen. Netflixen kan altijd nog.
