‘Samen met bewoners de stad verbeteren, vooral groener en duurzamer, maken’, is het antwoord van Rick Vermin op de vraag wat het mooie was van zijn functie als stadsdeelbestuurder.
Arie van Tol | Foto gemeente Amsterdam
Rick Vermin was sinds 2017 namens GroenLinks lid van het bestuur in Oost. Inmiddels heeft hij zijn functie ingeruild voor die van wethouder in Den Bosch. Eind januari wordt er duidelijkheid verwacht over wie zijn opvolger wordt. In dit artikel blikken we terug middels het aanstippen van enkele stadsdeelzaken waar Vermin nauw betrokken bij was.
Groenst
Of de kleur wel verschil maakt bij de formeel ambtelijke rol van stadsdeelbestuurder? Vermin reageert fel: ‘Maar natuurlijk. Mijn motto toen ik begon was: groen, groener, groenst! En duurzaamheid was het andere speerpunt. Iemand van VVD-huize zou minder ambities hebben op die terreinen, maar zeker ook minder hebben gerealiseerd van zijn groene en duurzame voornemens.’
Opvallende vergroening is er op veel plekken in Oost. Vermin noemt Oostpoort en de Piet Heinkade als voorbeelden. ‘Het Sumatraplantsoen en de Tilanusstraat zijn plekken waar de vergroening hand in hand is gegaan met een geslaagde inbreng van bewoners.’ De constructieve bemoeienissen met MeerEnergie en de Fix Brigade zijn de voornaamste duurzame successen.
Warmtenet
Zijn belangrijke rol rond MeerEnergie is duidelijk: ‘Op het moment dat ik vernam van de initiatieven van MeerEnergie voor een warmtenet in Middenmeer-Noord waren er al verregaande voorbereidingen getroffen voor de grondwerkzaamheden in die wijk. De uitvoering stond op het punt van beginnen, zonder leidingen geschikt voor een warmtenet. De suggestie het begin uit te stellen en het warmtenet in de plannen op te nemen werd gelukkig door de gemeente overgenomen.’
Dat er vervolgens nog jaren overleg nodig is geweest om te beslissen dat MeerEnergie de exploitatie van het warmtenet wordt gegund door de gemeente – zie pagina hiernaast – heeft volgens Vermin vooral te maken met de ingewikkeldheid van het project.
Begin 2022 zijn de grondwerkzaamheden gestart. Daarbij openbaarde zich de andere kant van de medaille voor Vermin. Omwonenden verzetten zich met succes tegen de ingebruikname van een grootschalige opslagplaats in het Galileïplantsoen. De juridische schermutselingen duren tot de dag van vandaag: beide partijen houden vast aan hun gelijk. Vermin: ‘Ja, het stadsdeel wil nog altijd dat er een opslagplaats komt in het Galileïplantsoen. Er gaan geen bomen verloren. Het is tijdelijk: niet tien jaar, maar vijf jaar. Het huidige alternatief op Zeeburgereiland heeft ons al een miljoen extra gekost. En nieuwe procedures kunnen leiden tot nieuwe extra kosten.’
Vliegwielrol
Nee, participatie leidt niet altijd tot overeenstemming. En soms wordt verzet misschien te snel afgedaan met het ‘not in my backyard’ verwijt. Zijn pijnlijkste momenten als bestuurder heeft Vermin gehad bij de problematiek rond de eventuele komst van windmolens in Oost enkele jaren geleden. ‘Ik was er al nooit echt verantwoordelijk voor, maar wel het aanspreekpunt in Oost. Inmiddels is het vooral een zaak van de provincie. In het eerste kwartaal van 2024 schijnt er meer duidelijkheid over te komen.’
Het participatietraject bij het Sumatraplantsoen daarentegen zorgde juist, naast vergroening, voor verbinding. ‘Dat is gegaan zoals je het graag wilt als overheid.’
Vermin benadrukt graag nog een duurzaam succes: ‘De Fix Brigade is natuurlijk vooral een heel mooi en krachtig initiatief van mensen van Jungle Amsterdam. Op kleinschalige, laagdrempelige en goedkope wijze bewoners helpen aan een wat beter geïsoleerde woning. Als bestuurder heb ik het project niet alleen van harte, ook financieel, ondersteund en gestimuleerd, maar ook mede bijgedragen aan de verdere verspreiding ervan. Daar kijk ik zeker met tevredenheid op terug.’
