Onze markante buurtgenoot Henry Duindam is overleden. Na zijn werkzame leven, de langste tijd bij de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW) zette hij zich bijna fulltime in als ‘vrijwilliger in Oost’, zoals op zijn LinkedIn profiel viel te lezen. Duindam was een groot verbinder met een minstens even groot gevoel voor humor.
Anita Boelsums | Foto Margriet de Jong
Aan de buurttuintjes in de Domselaerstraat / Woltera van Reesstraat was hij misschien wel het meest verknocht: vier kleine tuintjes met elk een eigen invulling, van vlindertuin tot kruidentuin. Henry was er dagelijks te vinden, bewonderde elk nieuw blaadje of stukje groen, wiedde, schoffelde, plantte, sproeide graag met de tuinslang en organiseerde de tuintjesdagen met de andere buurtgenoten. Menig langslopende buurtbewoner zal zich de gezellige gesprekjes met hem herinneren die tijdens het tuinieren plaatsvonden – met altijd een kwinkslag. Waar Henry was werd gelachen.
Spiritueel
Opgegroeid in een groot katholiek gezin in het Westland, in Kwintsheul, is het niet verbazingwekkend dat de aarde en de natuur zijn gekozen biotoop was. Zijn kennis over planten, bloemen en vogels was onuitputtelijk, en hield daar niet op. Over geschiedenis en muziek – hij had een mooie stem en zong van kinds af aan in erediensten en koren – vertelde (c.q. onderwees) hij eveneens graag. Zijn opleiding aan de Pedagogische Academie verloochende zich niet.
‘Als je vroeg wat hij wilde worden, zei hij altijd priester of clown,’ vertelde zijn zus tijdens de uitvaart op de Nieuwe Ooster. Zijn spirituele inborst leidde hem als jongeman tot het priesterseminarie, dat hij na een paar jaar verruilde voor de PA. Onderwijzer werd hij echter niet. Naast zijn functie als loopbaanbegeleider bij het KNAW gaf hij vaak (zelfs na zijn pensionering) rondleidingen in het Trippenhuis, een rol die hem gegoten zat als een jas – een echte ambassadeur. Net zoals hij dat was voor onze buurt in Oost, waar hij 30 jaar woonde.
Betrokken
Een zorgzame man, dat was hij evenzeer. De laatste jaren besteedde hij als mantelzorger veel tijd aan zijn (ex-)vriend. En in het OLVG begeleidde hij wekelijks zieken naar de diensten in de kapel. Ook was hij met overtuiging betrokken bij de jaarlijkse herdenking van de deportatie van de ruim 11.000 joden vanaf het Muiderpoortstation. Tenslotte viel zijn zorg om het Oosterpark op, waar hij regelmatig met een groepje buurtbewoners sportte, iedereen groette en kende en voor veel hilariteit zorgde tijdens de sportactiviteiten.
Henry Duindam was nog maar 70. Priester of clown, hij werd geen van beide, maar de herinnering aan hem zal op vele gezichten altijd voor een brede glimlach zorgen.
