Home Overzicht Ik ben Ellen en ik doe aan zelfdestructie

Ik ben Ellen en ik doe aan zelfdestructie

0

De winter staat voor de deur en man, man, man, wat zie ik op tegen de kou. En nog meer zie ik op tegen een mogelijk isolement dat ons te wachten staat nu de cijfers weer oplopen. Hoe graag ik ook wil, het nieuws relativeren lukt me steeds minder. Ergens wéét ik dat het nieuws alleen de excessen laat zien en dat het een vertekend beeld geeft van de realiteit. Slecht nieuws verkoopt beter dan goed nieuws en dat is logisch. Ons primitieve brein scant eerder informatie die mogelijk ons voortbestaan bedreigd en daarom is slecht nieuws aantrekkelijker. Ooit was dat zinnig, toen we nog moesten jagen op ons voedsel en onder berenvellen sliepen.

Nu is het wellicht het digitale tijdperk dat ons voortbestaan bedreigd. De wereld is veiliger dan ooit en nóg jagen we op nieuws alsof ons leven er vanaf hangt. Er is zoveel informatie beschikbaar dat het ons duizelt. Als je wilt kun je zó amateurdetective worden en de hele dag verzanden op YouTube.
Voor je het weet zit je in een rabbit hole van nepnieuws want het algoritme heeft geen boodschap aan de waarheid.

Worden we echt wijzer of hebben we een information overload? Heeft de verzadiging ingezet? Ik ben bang van wel en ik ben daar het levende voorbeeld van. Zelf heb ik namelijk de gewoonte om ’s ochtends vroeg nu.nl open te slaan. Deze gewoonte is erin geslopen, maar het is eigenlijk helemaal geen fijne website. Ik zeg dit dan ook met een beetje schaamte. De koppen zijn vaak schrijnend slecht, dramatisch en overdreven. En met een hoog clickbait-gehalte.

Toch klik ik er regelmatig op waardoor ik met een naar gevoel de dag in ga. Met meer argwaan, zorgen en gedempt optimisme dan daarvoor. Opeens voel ik een maatschappelijke onrust waar je u tegen zegt, heb ik beelden in mijn hoofd van smeltende ijskappen en overstromingen en zie ik dat er een trend ontstaat van mensen die gevoelens als feiten beschouwen. Vervolgens heb ik in mijn hoofd zitten dat een BN’er een miskraam heeft gehad. Wat heb je nou écht aan die informatie? Precies niks, behalve dat je er meer zorgen gratis en voor niks bij krijgt.

Dan maar op zoek naar positieve tegenhangers. Wat mij altijd blij maakt is leuke dingen in de toekomst neerzetten: een kerstboom, de lampjes ophangen met mijn dochter, lekker eten en weekendjes weg. De feestelijke details van de decembermaand. Wegkruipen onder een dekentje en Apple TV kijken. Blijer kun je me niet maken. Zo zag ik laatst een interview met Will Smith over zijn nieuwe biografie ‘Will’. Samen met Oprah Winfrey (die niet toevalligerwijs een Apple Watch draagt) nam hij alle levenslessen door met een mooi Hollywood sausje er overheen. Daar hou ik dus van. Die profound uitspraken, het heldenverhaal. Echt genieten.

Met een diepe overtuiging en helderheid zei hij: ‘Je ontkomt niet aan de seizoenen des levens. Dingen ontstaan (winter), gaan groeien (lente), komen tot hun hoogtepunt (zomer) en sterven weer af (winter). Dat zijn de wetten van het universum. Een natuurlijke destructie waar we niet omheen kunnen en die voor alles geldt. Dus je kan het net zo goed omarmen. Geniet van de lente en toon veerkracht in de winter. Waarom zou je doen aan zelfvernietiging? De natuurlijke destructie is al gaande, dus verspil daar je energie niet aan. Het beste wat je kunt doen is lean into it.’ Iets klikte er in mij. Ik voelde me spontaan getroost en de behoefte om door Will Smith geadopteerd te worden.

Ik betrap mezelf erop dat ik dit eigenlijk nooit heb erkend, de seizoenen des levens. Ik ben vecht graag tegen de ondergang der dingen. Sta redelijk behoudend en beschermend in het leven, draag in de winter het liefst een zomerjurk en vertik het om handschoenen te dragen. Ik wil soms niet geloven hoe slecht het gesteld is met de wereld. Ik vecht tegen de somberheid die als een sluier over deze tijdgeest hangt. Het accepteren van de seizoenen komt niet natuurlijk voor mij.

Maar de bereidheid om anders te gaan denken is er wel. Als ik zoiets verslavends als cafeïne af kan leren, kan ik nu.nl toch ook wel afzweren en meer accepterend in de wedstrijd staan? Dit wordt in ieder geval mijn intentie de komende tijd. Veerkracht, geduld en bereidheid voorop. Laat maar komen die winter. I got you!