Sinds een kleine twee maanden is de eeuwenoude Hema verdwenen van de Linnaeusstraat en ergens achterin Oostpoort geduwd. We hebben er een Jumbo supermarkt voor teruggekregen. Als Oost bewoner kan ik er maar moeilijk aan wennen.
De nieuwe Hema heb ik een eerlijke kans gegeven, maar om eerlijk te zijn: een feestje is het niet. De winkel is klein en krap. Het is super lastig om die 1,5 meter te houden en om even snel te winkelen. Zeker met een mandje in je hand en een kinderwagen in de andere hand. Elke vierkante meter is dan ook benut.
Ze hebben geen rookworsten meer, wel tompoezen. Voor een kinderfeestje kan je nog steeds wel je spullen vinden. Maar onderweg vallen er wel wat dingen uit de schappen.
Dan de Jumbo. Groot is hij wel en lekker ruim. Sfeervol. De koffie van het in-huis-afhaal -LaPlace is oké, maar kan heter. En de prijzen zijn best zacht voor een A-supermarkt.
Waar het op neer komt is dat ik iets mis. Ik mis de geur van de rookworsten en de aardige mensen bij de afhaal kantine. Ik mis de lieve oude vrouwtjes die in de etalage een kopje koffiedronken. Ik mis de ruimte en het gemak van even snel een mascara kopen of je spullen afrekenen. Ik mis dat herkenbare Hema deuntje op de achtergrond terwijl je door de aanbiedingen snuffelt.
Misschien mis ik het pre-corona tijdperk waarin je niet steeds hoefde na te denken over hoe je je verhoudt tegenover een gekke ziekte. En symboliseert deze Jumbo deze nieuwe periode waarin alles veranderd is.