Pompoenen zijn niet meer weg te denken uit ons menu. Maar zo lang is deze groente nog niet verkrijgbaar. Wij leerden pompoen eten in de gure jaren tachtig. De werkloosheid was torenhoog, er heerste toen ook gierende woningnood en ook toen werden politici belaagd door protestbewegingen.
Helaas hadden die het klimaat en de natuur nog niet hoog op de agenda. Duurzame voedselproductie was nog het domein van enkele Vrije School-aanhangers, die ook in de winter op sandalen liepen.
In ons dorp stortte de moeder van een vriendin zich op de verkoop van ‘onbespoten’ groenten. Haar winkel was een geheimzinnig riekend oord vol onduidelijke knollen en zieltogende bladgroenten. We griezelden van haar keiharde bruine rijst en waterige brokken groenten.
Wel veroverde ze ons hart met een knaloranje pompoensoep, romig, fris én pittig. Die pompoen was dan ook de USP van de biowinkel; groenteman noch supermarkt verkocht die in de jaren tachtig.
Veel later pas ontdekten we de toverbalkwaliteiten van pompoen: pureren, in pasta of pie, grillen of roosteren: kan allemaal. De moeder van de biowinkel zou ervan glimmen!
Inger Boxsem en het team van de Krat
Het recept van de week | Het recept wordt je aangeboden door de Krat
