Tot en met 23 april zullen er in de Melkweg dagelijks nieuwe muziekdocumentaires te zien. Bijna allemaal beleven ze hun Nederlandse première. Bij elkaar beslaan ze een groot muzikaal spectrum: van jazz en rock ’n roll tot krautrock en recente elektronische muziek. Er zijn documentaires voor elk wat wils. Het festival heeft ook een kleine Amsterdam-Oost inbreng. Onze muziekmedewerker Oscar Smit geeft toelichting en een aantal tips.
Oscar Smit
In-Edit is een internationaal muziekdocumentaire festival. De Amsterdam-uitgave beleeft dit jaar zijn vijfde editie. De films worden allemaal vertoond in de Melkweg, waar ook in veel gevallen na afloop een Q&A sessie plaatsvindt, meestal met de regisseur van de film. De muzikale onderwerpen lopen dit jaar erg uiteen. Van een documentaire over jazzpionier Thelonious Monk tot de geschiedenis van techno uit Detroit en elektronische muziek in Keulen. Daartussen in zitten films over Grace Jones, metalband Dio, ‘And Still I Sing’ over drie Afghaanse zangeressen, over New Orleans en zijn ‘jazzfunerals’ of de rockband Creedence Clearwater Revival.
De inbreng van Amsterdam-Oost is merkbaar op enkele vlakken. Allereerst de bemoeienis van het punkplatenlabel Wap Shoo Wap. Na afloop van ‘Nightclubbing: The Birth of Punk Rock in NYC’, een docu over de fameuze club Max Kansas City (1965-1981) verzorgt Wap Shoo Wap de Q&A met regisseur Danny Garcia. Max Kansas was een club die in de jaren voor de punk met artiesten als Alice Cooper en New York Dolls ook al happening was. Het label presenteert verder een van de weinige documentaires die er ooit over een Nederlands punkband gemaakt zijn: ‘Kelvinators: In the Eye of the Beerholder’ over de Amsterdamse punkband Kelvinators, die dit jaar 25 jaar bestaat. Speciaal voor de internationale markt kreeg deze Nederlandse docu een Engelse titel, oorspronkelijk ‘Ouwejongenspunkbrood’, en werd hij voorzien van ondertitels. Het trio neemt zijn platen altijd op in de IJland Studio in Oost. Een paar jaar geleden deden ze nog een spontaan optreden in het Amstel Station. Waar oost-online verslag van deed. De mannen traden al meer dan twintig maal op in Paradiso en zullen na de vertoning van hun documentaire voor het eerst weer gaan optreden sinds een lange tijd. Wap Shoo Wap is tevens de host van de In-Edit Music Documentary Afterparty, op 21 april in café De Koe. Ze zullen er gelijk hun nieuwste 7 inch single presenteren, waarop twee jonge punkbandjes uit Los Angeles: Lost Cat en Black Mambas.
Tenslotte nog een paar tips. Allereerst ‘The Dream Syndicate: How Did We Find Ourselves Here?’. Ook hier zit een Amsterdam-Oost tintje aan. De Nederlandse regisseur, Emiel Spoelder, woont in Zuidoost. The Dream Syndicate bestond van 1981-1989 en van 2012 tot nu. In Nederland hadden/ hebben ze een sterke following, mede door hun sympathieke voorman Steve Wynn, die onder zijn eigen naam vele malen in ons land speelde en in de jaren negentig regelmatig op VPRO-radio te horen was. Steve Wynn is het meest aan het woord in deze docu, maar ook andere bandleden doen hun zegje. Zo wordt de geschiedenis van deze legendarische formatie door insiders verteld. Regisseur Emiel Spoelder zal na afloop tijdens de Q&A vragen uit het publiek beantwoorden.
Voor liefhebbers van elektronische muziek is er veel te genieten. Allereerst is er een docu over Karlheinz Stockhausen (1928-2007), een van de oervaders van de elektronische stroming. De docu over zijn opera ‘Licht’ is van de Nederlandse regisseur Oeke Hoogendijk. Stockhausen duikt ook op in ‘The Sound Of Cologne’ een film over 75 jaar elektronische muziek in de stad Keulen, in de docu het “San Francisco van Duitsland” genoemd. Ook de groep Can komt hier in voor. Die wordt echter ook herdacht in een eigen documentaire ‘Can and Me’. Hierin vertelt het enige nog levende oerlid, Irmin Schmidt (nu 85 jaar), de geschiedenis van deze pioniers op het gebied van elektronica. Een stroming die achteraf krautrock zou gaan heten.
Check nl.in-edit.org/nl
