Vlakbij Station Sciencepark passeerde ik vorige week een jonge sportvrouw die een lange stok met een netje eraan in haar handen had. O ja, die sport met zo’n stok en netje, daar had ik wel eens foto’s van gezien… Hoe heet die sport ook weer? Uit Amerika toch? En wordt die sport hier beoefend of loopt dat meisje nu gewoon terug naar huis? De journalist in mij (lees: nieuwsgierig mens) bedacht zich niet lang, keerde om en belaagde de jonge vrouw met vragen.

Henny Reubsaet

Het meisje bleek een Nederlandse studente uit Delft die elke dinsdag- en vrijdagavond naar Amsterdam Sciencepark treint om op sportpark Middenmeer haar geliefde sport te beoefenen: lacrosse. In Delft is er ook een lacrosse club maar het niveau in Amsterdam voor de dames ligt hoger dan in Delft, gaf ze als verklaring. En in Amsterdam wordt lacrosse alleen in Oost gespeeld. Waardoor ik een vreemd soort van trots voelde: alleen in Oost! Dat is iets voor oost-online! Dus de vervolgvraag lag voor de hand: kun je me iets meer over lacrosse vertellen? Waarna ze me verwees naar haar trainer, Linde de Vries.

Linde bleek die avond druk bezig met het opvangen van nieuwe potentiële leden die tijdens de introductieweek voor studenten geïnteresseerd waren geraakt in de sport. Even snel tussendoor wat informatie geven over lacrosse, ging dus niet lukken want ze moest ook zo training geven.

Terwijl Linde en ik bij het sportveld een afspraak maakten voor een telefonisch gesprek, werden er om ons heen vrolijke begroetingen uitgewisseld. Mannen in sportkleren hielpen elkaar met het aandoen van een soort harnas, zetten een helm op en trokken handschoenen aan. Er werd een mand vol met die typische netstokken uit een container gehaald. Ook constructies van palen met een net ertussen zag ik voorbij komen, ongetwijfeld de doelen. Ze leken me kleiner dan een handbaldoel. Het veld waar iedereen met hun stok naartoe rende was een voetbalveld van Zeeburgia, veld 3. Er werd best onderling veel Engels gesproken en de lacrosse sporters waren allemaal jonge mensen.

‘Jong?’, hoor ik Linde een paar dagen later door de telefoon lachend herhalen. ‘Ja dat klopt denk ik wel, maar ik ben zelf toch al dertig hoor. Ik ben al twaalf jaar met de sport bezig, vanaf het begin van mijn studie. Ik heb altijd gehockeyd, maar was toen wel toe aan iets nieuws. Van die lichting uit 2011 zijn er nog wel meer die nog steeds aan lacrosse doen, we zitten al grapjes te maken dat we straks misschien een veteranenteam moeten opstarten. Want het is een hele snelle sport, heel intensief, je blijft onbeperkt rennen zeg maar. Maar wat wil je allemaal weten?’

‘Lacrosse komt inderdaad uit Amerika, ik heb me laten vertellen dat de inheemse bevolking het al in de 18e eeuw of zo speelde. In Nederland bestaat het sinds 2001, toen is het opgericht door studenten die in Amerika gestudeerd hadden. Onze vereniging, Amsterdam Lions Lacrosse, bestaat sinds 2004. Volgend jaar september vieren we ons 20-jarig bestaan. Daar verheugen we ons nu al op, een extra feestje, want wij als lacrosse spelers staan er wel bekend om dat we ook erg van feesten houden. Maar misschien heb je dat al op onze website gelezen?’

‘Lacrosse kun je zien als een balspel met elementen van hockey, handbal, basketbal en ijshockey. Je scoort door een balletje in de goal van de tegenstander te krijgen voorbij een keeper. Niet over de grond, maar in de lucht via het netje aan je stok. De bal is ongeveer zo groot als een tennisbal, maar dan van hard rubber. Je mag het balletje niet met je handen aanraken, alleen met je stick. Officieel heet de stok een crosse, maar we zeggen allemaal gewoon stick.’

We staan met tien mensen in het veld, de keeper is één van de tien. Net zoals bij ijshockey mag je rondom het doel spelen. Het doel staat ongeveer tien meter van de buitenlijn af. We spelen op een gewoon voetbal- of hockeyveld, en bij ons mag de bal ook niet buiten de lijnen vliegen. Lacrosse heeft wel een extra lijn die we altijd met krijt aanbrengen, de restrainer. Achter die lijn moeten er altijd drie mensen blijven staan, of je nu aan het aanvallen of aan het verdedigen bent. Je moet dus goed op elkaar letten waar iedereen staat. Defense mag niet de lijn over, zoals wij dat zeggen. Je mag wel passes geven over die lijn. Ja, onze termen zijn allemaal in het Engels, er doen ook best veel Engelstaligen mee.

Een wedstrijd duurt 4 kwarten van 15 minuten, voor vrouwen, en 4 keer 20 minuten bij mannen, met 5 minuten pauze ertussen om de tactiek te bespreken. Een verschil met de andere teamsporten is het verschil tussen de mannen- en vrouwenteams. Mannen mogen elkaar op de stick slaan om het balletje af te pakken en mogen elkaar daarbij ook raken, vandaar de helm en de beschermende kledij en handschoenen. Bij vrouwen mag je ook op de stick slaan, maar je krijgt meteen een gele kaart als je daarbij een speler fysiek raakt, dan moet je een paar minuten het veld uit. En als je dat een tweede keer doet, vlieg je er echt uit. Bij het vrouwenteam lijkt het dan ook meer op hockey, maar dan in de lucht.

Per wedstrijd zijn er drie scheidsrechters actief. Op elke wedstrijddag worden er 3 wedstrijden op hetzelfde veld gespeeld, tussen 6 verschillende teams. Je ontmoet die dag dus de spelers van 5 andere teams, dat is erg gezellig. Maar ook wel praktisch, want jouw club moet fluiten bij de twee teams die na jou spelen. Zelf heb ik ook de scheidsrechterscursus gedaan, dus zo’n twee, drie keer per jaar moet ik fluiten. Wedstrijden vinden ongeveer om het weekend plaats, met een winterstop van twee maanden.’

‘Dit is zo’n beetje hoe onze sport eraan toegaat. Maar het is natuurlijk het leukste om het ook eens te proberen. Net als elke club zijn we blij met nieuwe leden. Iedereen is welkom bij de Lions, ook als je nog nooit een teamsport hebt gedaan. Je hebt onze nieuwelingen gezien dinsdag, de leeftijden varieerden van 16 tot 29 jaar. Er zijn veel studenten bij, maar je hoeft niet te studeren om aan lacrosse mee te doen. Zeker als vrouw is het makkelijk om te starten, want de club heeft sticks genoeg om mee te spelen. Als man is het wat duurder als je ermee doorgaat, want dan moet je je eigen helm en beschermende kledij kopen, je wil niet steeds de bezwete spullen van een ander aan. En onze lacrosse mannen moeten wel tegen een stootje kunnen dus, hun spel is heel fysiek. Die komen wel redelijk vaak met blauwe plekken thuis zeg maar, dus die moeten daar niet van terugschrikken.’

‘Schrijf maar op dat iedereen alle maanden welkom is om het eens te proberen, als ze van tevoren contact opnemen. Maar nu, in de maand september, zijn alle trainingen speciaal gericht op nieuwe leden, zijn er extra borrels, is er zelfs een toernooi voor de nieuwkomers en een slotfeestje. Het newcomers tournament is dit jaar op zaterdag 23 september en de closing party op 29 september.’

Na ons telefoongesprek ben ik er zeker van dat ik in Linde de Vries een goede ambassadeur heb getroffen van haar sport. Dat ze met haar duidelijke uitleg en enthousiasme ongetwijfeld de afgelopen jaren meerdere nieuwe leden bij Amsterdam Lions Lacrosse heeft binnengehaald. En dacht ik stiekem wel de reden te weten waarom Lions twee grote damesteams heeft en slechts één herenteam. Ze vertelt me op de valreep nog trots dat er dit jaar mogelijk genoeg mannen zijn om een tweede team op te richten. Go Lions go!

Check Instagram: Amsterdam Lions lacrosse | amsterdamlacrosse.nl | nederlandlacrosse.nl