Home Dwars nieuws Later wil ik groot worden

Later wil ik groot worden

0
Scipio Schippers

Journalist Jim Jansen en fotograaf Eddy Ellert begeven zich door de straten van Amsterdam-Oost en komen bekende- en onbekende buurtgenoten tegen. Deze keer Scipio Schippers, auteur van de kinderdichtbundel Later wil Ik groot worden.

Jim Jansen | Foto Eddy Ellert

Eigenlijk wilde ik met fotograaf Eddy koers zetten richting de Ruyschstraat. Tot december 2021 was daar namelijk café De Ruyschkamer, de Ruysch voor vrienden, gevestigd. Het etablissement was globaal gesitueerd tussen Bakker Hartog en de Amstel en bijna wekelijks frequenteerde ik er wel. Om een van de meer dan honderdtien speciaal bieren te proeven. Om een spelletje te spelen. Of gewoon om even een praatje te maken met Scipio, de eigenaar van deze kroeg.

Maar vroeger was alles beter en Doe Maar bezong het al eens treffend: Alles gaat voorbij. Het drietal opeenvolgende lockdowns dankzij corona was de dolksteek voor dit geweldige café. Maar gelukkig niet voor Scipio. Die niet bij de pakken bleef neerzitten en een meesterlijke dichtbundel voor kinderen vanaf een jaartje of zes schreef. Daarom begaf ik me op een mooie vrijdagmiddag niet naar een café, maar naar de school van zijn oudste zoon, alwaar de boekpresentatie van kinderdichtbundel Later wil Ik groot worden plaatsvond.

Onwillekeurig associeer ik Scipio altijd met een Westmalle dubbel, een van mijn favoriete Belgische biertjes die ik altijd dronk in de Ruysch, maar op deze presentatie hield ik me keurig aan de aanmaaklimonade. Dat maakte deze bijeenkomst op een bepaalde manier nog feestelijker. Scipio vertelde op het podium over (en aan) zijn moeder, die hem elke avond voorlas uit Annie M.G. Schmidt. Maar in tegenstelling tot het werk van Schmidt is deze bundel gericht op inclusiviteit en diversiteit. Dus het is niet de man die naar zijn werk gaat, terwijl de moeder thuis voor de kinderen zorgt, maar andersom.

De gedichten zijn niet alleen herkenbaar en grappig, de bundel wordt treffend gecompleteerd door de mooie illustraties van Tamara Boon.

Terwijl er al in de hoek van het schoolplein de eerste exemplaren van hand tot hand gaan, draagt Scipio voor uit eigen werk. Kinderen joelen van herkenning en dan volgt het hoogtepunt: zoontje Flynn van zeven krijgt het eerste exemplaar. Daarna is het feest, mede omdat LÜNA (Lucy Latuperissa en Nena Jansen), wel bekend bij de lezers van deze rubriek, prachtige liedjes spelen en Scipio nog uren aan het signeren is. Op weg naar huis passeer ik café Dorst, een van de weinige kroegen in Amsterdam-Oost waar je nog een Westmalle dubbel kan krijgen. Ik besluit te stoppen en proost op Scipio en zijn bundel: Later wil Ik groot worden.