Home Overzicht Mijn Oost: Gemma van den Broek

Mijn Oost: Gemma van den Broek

0

Gemma van den Broek (63) is geboren en getogen Amsterdamse. Ze is beeldend kunstenaar en noemt zichzelf vooral tekenaar. Een deel van haar werk richt zich op de inwendige natuur: de binnenkant van planten, dieren en mensen op cel- en moleculair niveau. Van den Broek is ook huiswerkbegeleider bij Boost en was actief tijdens het spraakmakende Bredewegfestival met haar lampenkappen waar schrijvers en dichters onder lazen uit eigen werk.

Anne-Mariken Raukema

De eerste keer in Amsterdam
Ik ben geboren in de Roerstraat in de Rivierenbuurt. Gewoon thuis, net als de meeste van mijn drie zussen en een broer. Met een vroedvrouw en een kraamhulp die een paar dagen bleef. Het was eerder uitzonderlijk als je een kind baarde in het ziekenhuis, denk ik.

Mijn buurt
Dat is eigenlijk heel Oost. Rond mijn twintigste ben ik het huis uit gegaan en ben ik de Amstel overgestoken naar Oost. Ik heb her en der op kamers gewoond, onder andere in de Transvaalbuurt. Daarna heb ik lang in een kraakpand in de Indische Buurt gewoond en daarna in een nieuwbouwblok aan de Celebesstraat. Daarna her en der op kamers, onder andere in de Transvaalbuurt. Nu woon ik alweer 25 jaar in de Watergraafsmeer, niet ver van de Ringdijk. Ik hou vooral van de diversiteit in Oost.

 

Mijn museum
Het Stedelijk, zonder meer. Dat heeft ook te maken met mijn opleiding. Ik heb twee jaar op de Rietveld gezeten en daarvoor d’Witte Leli, lerarenopleiding Tekenen gedaan. Toen ik begon zat die op het Rapenburg, bij het Waterlooplein en na een jaar verhuisde de opleiding naar de Spiegelstraat. In dubbele tussenuren gingen we dan naar het restaurant van het Stedelijk, op één kopje thee. Qua tentoonstellingen vind ik het museum niet altijd even interessant, maar het blijft wel mijn museum.

De beste route voor een ommetje
De Transvaalkade aflopen naar de Amstel, bijna altijd wel aan de waterkant daar. En dan langs de dijk terug. Of naar onze volkstuin op Klein Dantzig.  Loop graag langs het water. Dat heeft te maken met een diepe behoefte aan rust en ruimte. Maar ook met het mooie licht dat water geeft.

Favoriete Amsterdammer
Die heb ik niet, ik heb geen specifieke favoriete Amsterdammer. Ik heb veel meer met mensen die zich inzetten voor de stad, die vrijwilligerswerk doen. Dat is een grote groep mensen die nauwelijks zichtbaar is. Als die allemaal zouden wegvallen, dan zakt er heel veel in de stad in elkaar.

Grootste bedreiging voor mijn stad
Ik vind de verschillen tussen arm en rijk in Amsterdam steeds groter worden. En de kansenongelijkheid die daarmee samenhangt. Daar kan ik me echt zorgen over maken. Ik heb de Watergraafsmeer ook zien veranderen, ook zien gentrificeren. Blank en hoger opgeleid. De documentaireserie Klassen liet goed zien dat het verschil uit maakt waar je wieg staat en wat je achtergrond is.

En de grootste zegen
Zonder twijfel zijn dat de Amstel en de grachten, maar de Amstel met stip op één. Die geeft de stad ruimte en structuur. Ik kan daar echt ontspannen. Het water biedt rust en geeft de mogelijkheid om aan de chaos te ontsnappen.

Wat ik nog kwijt wil

Dat zijn eigenlijk drie dingen: ik vind dat mensen wat minder hard hun meningen moeten roepen. Zou graag willen dat mensen wat meer betrokken op elkaar worden. En meer inlevingsvermogen graag – de Nederlandse cultuur is niet zaligmakend. Ik kom veel anderstaligen tegen, die vaak veel hartelijker zijn dan wij. Gewoon wat meer open staan voor mensen van andere niveaus en andere herkomsten, minder vooroordelen en meer echte belangstelling voor de ander.

Check www.gemmavandenbroek.nl