Jan Erik Burger (69) groeide op in Haarlem en Nijmegen en kwam in de jaren 60 naar Amsterdam. Hij is uitgever bij Op lemen voeten. Daar maakt hij reisboeken die sterk gericht zijn op de landschaps- en cultuurgeschiedenis van Nederland en Portugal. Eerder was hij jarenlang hoofdredacteur van het gelijknamige maandblad. En, twee termijnen zat hij voor Méérbelangen in de stadsdeelraad.
Anne-Mariken Raukema
Mijn buurt
Haveneiland-West, hier op IJburg. Ik woon er bijna zestien jaar en heb veel om me heen zien bouwen. In 2003 zat er een dip bij de aanbieders op de woningmarkt en stond ik na jaren ineens bovenaan de lijst in plaats van steeds onderaan. Hier wonen nog veel mensen van het eerste uur, dat zegt wel wat over de betrokkenheid. Het is een fijne buurt, maar als je geen Apple hebt, moet je de stad in. Hiervoor woonde ik in Oud-West, daar had je wel vier onderdelenwinkels op loopafstand. Die zijn hier niet.
Haveneiland-West, hier op IJburg. Ik woon er bijna zestien jaar en heb veel om me heen zien bouwen. In 2003 zat er een dip bij de aanbieders op de woningmarkt en stond ik na jaren ineens bovenaan de lijst in plaats van steeds onderaan. Hier wonen nog veel mensen van het eerste uur, dat zegt wel wat over de betrokkenheid. Het is een fijne buurt, maar als je geen Apple hebt, moet je de stad in. Hiervoor woonde ik in Oud-West, daar had je wel vier onderdelenwinkels op loopafstand. Die zijn hier niet.
Dagelijkse boodschappen
Het beste aanbod en aanbiedingen voor mij heeft Albert Heijn. Daarnaast kom ik bij Vomar en Deen, voor de aanvullingen. Vomar heeft goed brood en heel lekkere kaas. Toen ik hier kwam wonen, was er niets. Als eerste verrees een tent van Vomar. Na een paar berovingen kon je er alleen nog maar pinnen. Vervolgens een pionier die een Albert Heijn begon, en daarna naar Curaçao emigreerde om daar een filiaal te beginnen. Ik ben daar nog geweest…
Het beste aanbod en aanbiedingen voor mij heeft Albert Heijn. Daarnaast kom ik bij Vomar en Deen, voor de aanvullingen. Vomar heeft goed brood en heel lekkere kaas. Toen ik hier kwam wonen, was er niets. Als eerste verrees een tent van Vomar. Na een paar berovingen kon je er alleen nog maar pinnen. Vervolgens een pionier die een Albert Heijn begon, en daarna naar Curaçao emigreerde om daar een filiaal te beginnen. Ik ben daar nog geweest…
Mijn restaurant
Verreweg de mooiste en aantrekkelijkste plek voor horeca op IJburg is rond de haven, het punt waar Haveneiland-Oost en West scharnieren. In het begin was het moeizaam. Mijn favoriet was I-grec, goede Griekse keuken, goed geprijsd en vaak livemuziek, Grieks natuurlijk. Maar door corona en nieuwe plannen van de uitbaatster is het helaas verleden tijd. Maar Blok 5 stond ook hoog; een fusionkeuken en een prachtig uitzicht over Steigereiland. Jammer dat het daarna is overgenomen door een vlees-Argentijn. Sindsdien ben ik het uit het oog verloren.
Verreweg de mooiste en aantrekkelijkste plek voor horeca op IJburg is rond de haven, het punt waar Haveneiland-Oost en West scharnieren. In het begin was het moeizaam. Mijn favoriet was I-grec, goede Griekse keuken, goed geprijsd en vaak livemuziek, Grieks natuurlijk. Maar door corona en nieuwe plannen van de uitbaatster is het helaas verleden tijd. Maar Blok 5 stond ook hoog; een fusionkeuken en een prachtig uitzicht over Steigereiland. Jammer dat het daarna is overgenomen door een vlees-Argentijn. Sindsdien ben ik het uit het oog verloren.
Mijn herinnering
Dat zijn de groene stukken: Flevopark, Frankendael, Diemerpark en de Diemervijfhoek. De speeltuin in het Flevopark en Jeugdland waren favoriet, toen mijn zoon jong was. Maar om korte of wat langere wandelingen te maken biedt Oost veel mogelijkheden.
Dat zijn de groene stukken: Flevopark, Frankendael, Diemerpark en de Diemervijfhoek. De speeltuin in het Flevopark en Jeugdland waren favoriet, toen mijn zoon jong was. Maar om korte of wat langere wandelingen te maken biedt Oost veel mogelijkheden.
Mijn ommetje
Heel lang was dat de Diemervijfhoek. Dichtbij en toch helemaal even weg. Door de Avondvierdaagse heb ik dichterbij huis veel onverwachte hoekjes, straatjes, binnenplaatsen en gangetjes ontdekt. Met name de noordwestelijke hoek zit vol met dit soort stedelijke verrassingen.
Heel lang was dat de Diemervijfhoek. Dichtbij en toch helemaal even weg. Door de Avondvierdaagse heb ik dichterbij huis veel onverwachte hoekjes, straatjes, binnenplaatsen en gangetjes ontdekt. Met name de noordwestelijke hoek zit vol met dit soort stedelijke verrassingen.
Grootste bedreiging voor mijn stad
Dat zijn zonder enige twijfel de opvattingen over energietransitie, met name van GroenLinks. Complete tunnelvisie. Fenna Swart (toen GL) was uiterst actief op dit gebied, heeft verschillende keren met verantwoordelijk wethouder Marieke van Doorninck over de biomassacentrale gesproken. Maar ze stuitte op een muur van onbegrip en heeft de consequenties getrokken en is uit de stadsdeelcommissie gestapt. Zelf heb ik Marjan Minnesma van Urgenda in Pakhuis de Zwijger twee keer aangesproken en ze heeft na lang dubben gelukkig haar biomassa standpunt herzien. Hulde daarvoor. Zoiets zou GroenLinks ook sieren, maar ik ze het ze nog niet doen. Ook dat idee dat we van het gas af moeten. Mooi hoor, maar over een jaar of dertig, of zoveel eerder als we er aan toe zijn. Weet je dat er een filmpje circuleert dat alleen voor bestuurders bedoeld is, waarna ze alle vragen vanuit burgers kunnen pareren en voor denken te kunnen zijn? Zie Filmpje moeilijke vragen. En dat in Duitsland en Vlaanderen nieuw gasnetten worden aangelegd en wij iets verder over de grens van datzelfde gas af moeten? Bizar, toch?’
Dat zijn zonder enige twijfel de opvattingen over energietransitie, met name van GroenLinks. Complete tunnelvisie. Fenna Swart (toen GL) was uiterst actief op dit gebied, heeft verschillende keren met verantwoordelijk wethouder Marieke van Doorninck over de biomassacentrale gesproken. Maar ze stuitte op een muur van onbegrip en heeft de consequenties getrokken en is uit de stadsdeelcommissie gestapt. Zelf heb ik Marjan Minnesma van Urgenda in Pakhuis de Zwijger twee keer aangesproken en ze heeft na lang dubben gelukkig haar biomassa standpunt herzien. Hulde daarvoor. Zoiets zou GroenLinks ook sieren, maar ik ze het ze nog niet doen. Ook dat idee dat we van het gas af moeten. Mooi hoor, maar over een jaar of dertig, of zoveel eerder als we er aan toe zijn. Weet je dat er een filmpje circuleert dat alleen voor bestuurders bedoeld is, waarna ze alle vragen vanuit burgers kunnen pareren en voor denken te kunnen zijn? Zie Filmpje moeilijke vragen. En dat in Duitsland en Vlaanderen nieuw gasnetten worden aangelegd en wij iets verder over de grens van datzelfde gas af moeten? Bizar, toch?’
Datzelfde geldt voor de windturbines, waar ik overigens niet principieel tegen ben. Ben geen nimby… maar de uitwerking deugt niet. Ze zijn bezig met de aanleg van de IJburgbaai met een monding van ongeveer een kilometer. Daarbinnen zouden twee turbines moeten komen. Er is berekend dat de afstand over land tot woningen minimaal 1,5 km zou moeten zijn, over water nog meer, omdat water geluid verder draagt. Maar ze staan gepland op 350 meter. Er is plotseling sprake van een ‘verkenning’. De gemeente informeert niet. Het is net als bij de toeslagenaffaire: ‘voor u, over u, zonder u’. Van Doorninck is gedreven door een boodschap, die er hoe dan ook doorheen gedrukt moet worden. Dat zie je bij meer dossiers.’
Grootste zegen
De eerste keer dat ik in Amsterdam kwam, zat de stad vol rotte kiezen. In de jaren 60 kon je de Prinsengracht bijna afbreken. De Herengracht was redelijk netjes, maar daarbuiten niet. Ik was betrokken bij de Nieuwmarktopstand in 1975. We stelden voor om de metro onder de Gelderse kade door te trekken naar Noord. Dat had miljoenen gescheeld. Maar de gemeente had toen het plan om onder de hele stad een metronetwerk aan te leggen, van Bijlmer tot Osdorp. De grootste zegen voor Amsterdam zijn altijd de actieve bewoners geweest; door hen is de stad beter geworden als het om inrichting en ruimtelijke ordening gaat. Niet door de gemeente; Han Lammers en Ivo Samkalden waren echt niet beter dan de huidige bestuurders.
De eerste keer dat ik in Amsterdam kwam, zat de stad vol rotte kiezen. In de jaren 60 kon je de Prinsengracht bijna afbreken. De Herengracht was redelijk netjes, maar daarbuiten niet. Ik was betrokken bij de Nieuwmarktopstand in 1975. We stelden voor om de metro onder de Gelderse kade door te trekken naar Noord. Dat had miljoenen gescheeld. Maar de gemeente had toen het plan om onder de hele stad een metronetwerk aan te leggen, van Bijlmer tot Osdorp. De grootste zegen voor Amsterdam zijn altijd de actieve bewoners geweest; door hen is de stad beter geworden als het om inrichting en ruimtelijke ordening gaat. Niet door de gemeente; Han Lammers en Ivo Samkalden waren echt niet beter dan de huidige bestuurders.
Grootste Amsterdammer?
Oeps, in dat geval strijden Pierre Cuijpers en Hendrik Berlage om de eer. Cuijpers is erg lang ondergewaardeerd geweest, door velen als te rooms aangeduid. Willem III wilde daarom ook het Rijksmuseum niet openen en noemde het ‘dat klooster’. Maar Berlages betekenis mag ook niet worden onderschat. Lastig…’
Oeps, in dat geval strijden Pierre Cuijpers en Hendrik Berlage om de eer. Cuijpers is erg lang ondergewaardeerd geweest, door velen als te rooms aangeduid. Willem III wilde daarom ook het Rijksmuseum niet openen en noemde het ‘dat klooster’. Maar Berlages betekenis mag ook niet worden onderschat. Lastig…’
Mooiste filmbeeld of foto
Ik moet even nadenken… denk dat het Puppet on a chain is. Daarin was toen al sprake van een ‘Amsterdam Castle’. Dat staat nu voor het Muiderslot, maar volgens mij was het toen op Marken gesitueerd. Maar het wedijvert om de eerste plaats met een verstilde foto van Jacob Olie. Lege straten, een herkenbare binnenstad met hooguit een handkar of een dienster op straat.
Ik moet even nadenken… denk dat het Puppet on a chain is. Daarin was toen al sprake van een ‘Amsterdam Castle’. Dat staat nu voor het Muiderslot, maar volgens mij was het toen op Marken gesitueerd. Maar het wedijvert om de eerste plaats met een verstilde foto van Jacob Olie. Lege straten, een herkenbare binnenstad met hooguit een handkar of een dienster op straat.
Tenslotte
Weet je hoe de Sluisbuurt is ingepland? Veel hoogbouw, dat is begrijpelijk, want geen ruimte en veel mensen. Maar fiets- en tramverbindingen – nu al onvoldoende in Amsterdam – zijn volkomen onder de maat. Elk evenwicht ontbreekt. De auto domineert. In de Metropoolregio – zelden zo’n log en niet-werkende bestuurslaag gezien – bepaalt de spreekwoordelijke wethouder in Castricum wat er in Amsterdam gebeurt. En de auto-VVD is daar de baas. De Amsterdamsebrug een jaar lang dicht voor fietsen voor onderhoud? Who cares? Dat je bij de tramhalte Zuiderzeeweg als fietser drie keer levensgevaarlijke wegen moet oversteken, lijkt niemand wat uit te maken.
