Oostommetje naar het Diemerpark

Op naar het Diemerpark. Een vroege voorjaarswandeling, lekker om een frisse neus te halen en om de eerste voorjaarsbloemen en -vogels te bekijken.

Goos van der Sijde | Foto’s Goos van der Sijde

We starten aan de noordzijde van het Flevopark en lopen via de Zeeburgerdijk naar de Amsterdamse Brug. Aan de overkant van de brug nemen we het pad op de Diemerzeedijk, dat samen met de Zeeburgerdijk voor Amsterdammers van vroeger dé uitvalsweg was richting Muiderberg en Muiden.

Langs de Diemerzeedijk zien we bermen vol bloeiend groot hoefblad. Deze plant bloeit voordat hij zijn enorme bladeren ontvouwt. Bij Villa Zomerlust slaan we rechtsaf en daarna linksaf naar het Thijs Hendriksenpad langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Het gebied aan de zuidkant van de Diemerzeedijk is altijd rustig, en lekker beschut en warm, zeker bij de koude noordoostenwind die er vandaag staat.

We zien speenkruid, paarse dovenetel en ook weer groot hoefblad bloeien. Deze ARK-zone (ARK=Amsterdam-Rijn-Kanaal)is bekend om zijn natuurlijke kwaliteiten. Zo broeden er ijsvogels in kunstmatig aangelegde nestwanden, en iets later in het voorjaar kun je hier in het riet aan de overzijde van de sloot veel rietvogels horen zingen, zoals rietgors, kleine karekiet en rietzanger.

Halverwege maken we een doorsteek naar de Diemerzeedijk, via een klein weggetje omhoog.

Hoewel het Diemerpark op een chemische stortplaats ligt, is er volop leven in dit bijzondere park. Er mogen geen grote diepwortelende bomen groeien. maar de lage struiken en knotwilgen maken het landschap heel bijzonder, als een soort savanne. Het is het ideale biotoop voor pimpel- en koolmees, blauwborst, vink, winterkoning, en roodborst.

We zien de katjes van de wilg, bloeiende sleedoorn en in een meertje horen we het gejodel van dodaarzen (een soort klein fuutje).

Overal in het park liggen gietijzeren putdeksels omdat het grondwater regelmatig gecontroleerd moet worden in verband met het gif dat onder dit natuurparadijs verborgen ligt. 103 van deze putdeksels zijn voorzien van dichtregels van Maria Barnas, als onderdeel van haar kunstwerk ‘De Ontmoeting’. Het gaat om de gedachten van twee mensen die hebben afgesproken in het park, maar elkaar niet kunnen vinden.

We wandelen verder en steken over naar Rieteiland-Oost dat – heel curieus in dit land van rietmoerassen – als thema naaldbomen lijkt te hebben. Via de Larikslaan steken we door naar het rechthoekige Theo van Goghpark, dat weer een totaal andere uitstraling heeft dan Diemerpark of Flevopark.

Recht-toe-recht-aan, met kleine bomen, gras en veel speeltoestellen. Toch lijken de spreeuwen dit park wél te waarderen, want we zien ze foerageren op de grasvelden. Blijkbaar zijn er wormen te over. Niet onlogisch dat ze hier zitten, want in de gevels van woningen langs het park zijn mussen- en spreeuwennesten aangebracht.

Het beeld van kunstenaar Paul de Reus in het park is gemaakt van brons dat is volgestort met beton. De daardoor 1700 kilo zware ‘Familie’ maakt overigens een heel vrolijke, lichte indruk. We zijn inmiddels vlakbij de eindhalte van tram 26 en koersen even later weer richting stad.