Oud Nieuws | 31 Januari 1902 – Woensdagmiddag vervoegde zich een tamelijk oud man bij een winkelier in de Von Zesenstraat te Amsterdam. Hij had nog drie kwartjes en om nu te Apeldoorn te komen, waar hij thuis behoorde en waar zijn dochter woonde, kwam hij juist een gulden tekort. Er werd raad gehouden. Goede buren zeiden, dat de man dien gulden kon krijgen bij den diaken in de van Swindenstraat. Aldus daarheen getrokken.
Mijnheer was niet thuis en de echtgenoote deed zoo iets op eigen houtje nooit. Maar wacht…. de politie zendt immers de lui altijd per spoor naar hun woonplaats. Op weg dus naar het Dapperplein. “Waar breng je me nu naar toe?” was de vraag aan zijn geleidster, een flinke vrouw, die eenigszins begon te twijfelen. Wel nergens, naar dat huisje daar…. Politie? roept de bejaarde, op een stokje leunende man. Plotseling staat hij rechtop, ’t stokje schuift hij onder den arm en versnellend poetst onze vriend de plaat, zoodat hij uit het gezicht was voordat men wist wat er gebeurde. Bepaald was onze vriend van reisplan veranderd.
Bron Nieuwe Tilburgsche Courant
Foto Dapperplein Stadsarchief Amsterdam
Met dank aan Rogier Schravendeel
