Hoewel de stad op veel plekken nu stiller is, staat niet alles stil. Gelukkig maar want ondertussen is er genoeg te doen aan de stad. Als stadsdeel zijn we dus ook nog hard aan het werk. Zo ook met de Van Lohuizenlaan in het Oostelijk Havengebied. Voor velen van u misschien onbekend, maar het is de toegang tot Cruquius, de Architectenbuurt en de Zeeburgerkade.
Waar het Oostelijk Havengebied met Java-eiland, KNSM-eiland en Borneo-eiland al grotendeels getransformeerd was van industriegebied naar woonwijk bleef het Cruquiuseiland achter. Maar ook hier vertrok in 2011 de zware industrie en is zachtjes aan de ontwikkeling in gang gezet naar een woon, werk en recreatiegebied. Enkele complexen zijn al af en je ziet weer een prachtig stukje Amsterdam ontstaan aan het Amsterdam-Rijnkanaal, de Nieuwevaart en de Entrepothaven.
De Van Lohuizenlaan en Van der Meylaan zijn hiervan de entree en verdienden dus een herinrichting om het een aantrekkelijke straat te maken. En deze herinrichting is een mooi voorbeeld geworden van wat ik belangrijk vind in de stad, met bewoners meer ruimte voor groen maken in plaats van asfalt voor blik. Van schetsontwerp tot definitief ontwerp, met input van bewoners is het ontwerp echt beter geworden.
Bewoners wilden de straat graag vergroenen en ze gaven aan dat er te veel parkeerplaatsen waren. Gelukkig bleek de parkeerdruk hier vrij laag te zijn en konden we deze parkeerplaatsen zonder problemen opheffen. En tegelijkertijd loopt de ontsluiting van de Zeeburgerkade op verzoek van de bewoners niet zoals wij in het schetsontwerp opnamen via de Van der Meylaan, maar via de t-splitsing met de Van Lohuizenlaan en de Cruquiusweg. Hierdoor vervielen dus een rijbaan en parkeerplaatsen en konden we dit hele stuk een groene inrichting geven.
En in deze groene inrichting is nu ook plek voor de moestuinen van Vereniging Cruquius Tuin. Sinds 2013 zwierven zij door het gebied van braakliggend terreintje, naar tijdelijke plekken, maar nu hebben ze een definitieve plek gevonden in dit ontwerp. Met ruimte voor 25 moestuinen. Vanaf 5 mei gaan ze open en kan men, natuurlijk op een veilige 1,5 meter afstand, weer tuinieren. Als je in de buurt woont kun je lid worden, maar wegens veel enthousiasme is er een wachtlijst.
Ook de snackkar van Tony is een begrip in de buurt en een goede snackkar moet je koesteren, dus die heeft tot ieders tevredenheid ook een mooi plekje gekregen.
Van een beetje achterafstraat tussen een industriegebied en een woonbuurt is het nu een aangename, groene entree geworden van een nieuwe stukje stad, met genoeg ruimte voor de anderhalve meter samenleving. En zeg nou zelf, als je de foto ziet van voor en van na de werkzaamheden, isn’t she a beauty?
