Stratenmonument ‘Namen en Nummers’ voltooid op Pampus

3

Job Cohen: ‘Mijn bezoek aan Pampus, aan Namen en Nummers, het tijdelijk monument voor een oneindig verlies, was even indrukwekkend als verbijsterend… Al die individuele namen van al die mensen, neergelegd op de plek in de straat waar ze woonden en leefden, en van waar uit ze zijn weggevoerd om nooit meer terug te komen… gruwelijk…’

Het Stratenmonument met 2.800 naambordjes van joodse slachtoffers is zonder publiek uitgelegd op het eiland Pampus. Job Cohen plaatste het laatste naambordje. Na acht jaar is het voltooid.

Zeven jaar lang doorliepen honderden deelnemers op het Kastanjeplein een ritueel waarin elke deelnemer zich ontfermde over één joods slachtoffer uit de Oosterparkbuurt. Ze kozen een naam en maakten een naambordje voor het slachtoffer. Vervolgens brachten ze die symbolisch terug naar huis door het naambordje op het juiste adres in een grote plattegrond van de Oosterparkbuurt te plaatsen. Vanwege de corona-crisis hebben tweehonderd buurtbewoners de laatste 200 naambordjes thuis gemaakt.

Het Stratenmonument vormt de kern van het 4 mei herdenkingsproject Namen en Nummers, een initiatief van kunstenaar Ida van der Lee. Zij wilde ondanks de corona-crisis tóch het Stratenmonument uitleggen en dat kon op 29 april op het quarantaine eiland Pampus.

Job Cohen, voorzitter van het Amsterdams 4 en 5 mei comité en een tiental vrijwilligers, rinkelden elk het belletje en noemde de naam van het slachtoffer. Ze zeiden daarbij: ‘Ik breng je terug naar huis’. Margareth Iping zong het Kaddisj, een joods gebed voor de doden. Daarna volgden twee intense minuten stilte.

Film Lucas van Royen, Mediawerk | Drone shots Wiebe de Jager, Dronewatch | Foto’s Huib van Wersch en Caecilia van der Drift

3 REACTIES

  1. Hallo Ida en iedereen die hier aan bijgedragen heeft, ik heb niet kunnen deelnemen aan jouw prachtige project, maar wat een kracht en een steun is het! Dank je wel voor zoveel warmte, begaanheid en mede zo te zorgen voor het voortbestaan van onze dierbaren! Wat een mooi kleurrijk geheel is het geworden! Ik begrijp te lezen dat ook voor mijn grootouders is gezorgd, intens dankbaar ben ik daarvoor. Wat gebeurt er met de bordjes, waar blijven ze? Zouden de naambordjes te zien kunnen zijn voor mij specifiek van mijn opa en oma, op een of andere manier?
    Ik blijf het project heel graag volgen en hoop vurig op nog eens een samenkomst..

    Hartelijke groet van Inge Stolk

    • Beste Inge, dank je wel voor je oprechte reactie. Het spijt me te horen dat ook jij zo’n intens verdrietige en zware geschiedenis met je mee moet dragen.
      En ja, als je grootouders in de 4 lange straten (1e, 2e, 3e Oosterparkstraat en Oosterpak of zijstraten (Iepen, Beuken, Eiken, Kastanjepein en weg) van de Oosterparkbuurt woonden dan is er zeker een naambordje gemaakt en zijn ze symbolisch terug naar huis gebracht. De mensen die een naambordje maken verbinden zich doorgaans intens met die persoon. Dat is hopelijk ook een troostrijke gedachte.
      Als ze niet in die straten woonden dan kunnen we daar de komende jaren zeker aandacht aan besteden. Stuur me je contactgegevens. [email protected]
      Warme groeten Ida van der Lee