Net als honderdduizenden anderen werken Sander Brummelkamp, onderzoeker bij het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), en zijn vriendin sinds twee weken thuis. Noodgedwongen door het coronavirus. Hoe slaan zij zich de dagen door?
Coronacrisis | Anne-Mariken Raukema
Het Mariotteplein in Watergraafsmeer is in feite een groot speelplein, bij de Brummelkampjes voor de deur. Natuurlijk spelen daar hun twee kinderen ook regelmatig. Sander: ‘De politie surveilleert regelmatig, maar handhaaf maar eens anderhalve meter speelafstand tussen jonge kinderen.’
Omdat zijn vriendin sinds kort manager is van een team binnen een groot bedrijf heeft ze meer werk dan anders en heeft het drukker dan Sander. Ze zit een groot deel van de dag in online- en telefonische vergaderingen. ‘Mijn werk bestaat hoofdzakelijk uit dingen uitzoeken en mailen.’
Hij is nu bezig met een stuk over de gevolgen van de corona-crisis op de oliemarkt, al moet hij zich daarbij baseren op feiten van anderhalve maand oud. ‘Iedereen wil actuele gegevens, maar die zijn gewoonweg niet altijd beschikbaar.’
Sander Brummelkamp heeft vandaag de kinderen ‘erbij’. Met hun dochter van acht en de zoon van zes loopt hij elke ochtend naar school en terug. Eenmaal thuis gekomen zegt hij dan ‘zo, nu ben ik de meester’ en dat werkt. Dit ritueel pakt goed uit en ze doen dit alleen ’s morgens vroeg. Niet tussen de middag en aan het einde van de ‘schooldag’. Sander: ‘Iedereen zegt het, maar dagritme is erg belangrijk, niet alleen voor onszelf, juist ook voor kinderen.’
Op de achtergrond is zoonlief erg aanwezig als we bellen. Van de dochter is geen geluid te horen. ‘Ze ligt nu even in bed’, licht Sander toe, ‘ze was moe en had hoofdpijn en hoeft vandaag even geen werk voor school te doen. De vader van mijn vriendin was opgenomen in een ziekenhuis in Utrecht met corona. Nu is hij gelukkig weer hersteld, en thuis.’ Direct contact tussen grootvader en kleindochter is er niet geweest. Zijn vriendin heeft op ruime afstand, via een open raam contact met haar vader gehad. Of dat de reden van hun zieke dochter is, weet niemand.`
Officieel is het gezin ziek, nu de dochter op bed ligt. Ze is niet getest. We zij natuurlijk wel een beetje geschrokken, maar blijven er ook nuchter onder. ‘Mijn vriendin doet de boodschappen, dat is voor haar echt een uitje’, aldus Sander.
Hij ervaart dat collega’s met andere thuissituaties, zonder kinderen of kinderen die al veel ouder zijn, heel anders dan de hunne. ‘Als we zoomen lijken zij veel meer tijd te hebben. Ze mailen sneller en uitgebreider terug. Het ontbreken van kantoorruis en reistijd werkt vooral in hun voordeel. ‘Dat we nog zeker vier weken in deze situatie zitten, was wel even slikken. Maar we slaan ons er door heen.’
