De column van een stadsdeelbestuurder komt dit keer van Rick Vermin
Afgelopen week is Henriëtte Pimentel geëerd met een vernoeming. De voormalige brug 265, de brug van het Tropenmuseum naar de Plantagebuurt, draagt nu haar naam. En terecht want Henriëtte Pimentel was een verzetsvrouw die in de Tweede Wereldoorlog, samen met anderen, ruim 600 Joodse kinderen heeft gered. Tegenover de Hollandsche Schouwburg was de crèche gevestigd waar zij directeur was en van daar zijn honderden kinderen weg gesmokkeld richting onderduikadressen en hebben zo de oorlog overleefd. Zelf koos ze ervoor om zo lang mogelijk door te blijven gaan met dit gevaarlijke werk. Haar goede werk heeft helaas uiteindelijk geleid tot het verlies van een groot warm hart uit deze buurt. Uiteindelijk is Henriëtte door de Duitsers opgepakt en getransporteerd naar Auschwitz waar ze om het leven is gekomen. De prachtige brug draagt nu haar naam zodat we bij haar heldhaftige werk stil kunnen blijven staan. Als stadsdeelbestuurder van Oost had ik de eer om bij deze plechtigheid aanwezig te zijn. De burgemeester heeft een prachtige speech gehouden. Wat ook veel indruk op mij maakte, was dat er gasten aanwezig waren die als kind op de voormalige crèche hebben gezeten.
4 mei is het moment om stil te staan bij de vele doden die zijn gevallen in met name de Tweede Wereldoorlog. In Oost kennen we naast nu de Henriëtte Pimentel brug meer plekken waar we aandacht besteden aan bijzondere mensen en gebeurtenissen. Zoals bij het Keesje Brijde plantsoen. Een 13-jarige jongen die werd doodgeschoten toen hij in de hongerwinter op zoek was naar kolen. Jaren geleden was ik daar bij een herdenking aanwezig. Ook een prachtig initiatief vanuit de buurt, elk jaar weer zetten zij een mooie herdenking op touw voor Keesje Brijde. Een ander voorbeeld is het vorig jaar vernoemde Albert Wittenbergplein in de Transvaalbuurt, dankzij het gezin Wittenberg heeft Betty Mock de oorlog overleefd door haar als baby op te nemen in het gezin nadat haar eigen ouders gedeporteerd werden. Onlangs is daar een extra bord in de openbare ruimte geplaatst met een toelichting over de gekozen naam voor het plein.
Het is mooi om te zien dat steeds meer heldhaftige verhalen een plekje krijgen in de openbare ruimte. Zo wordt de geschiedenis steeds meer onderdeel van ons dagelijks leven en staan we stil bij al die warmhartige mensen die iets voor een ander hebben betekend. Verhalen die niet vergeten mogen worden over gruweldaden en naastenliefde in tijden van wanhoop en oorlog.
Het is spijtig om te zien dat er nog steeds nieuwe oorlogsverhalen bijkomen. Zoals nu woedt er een oorlog in Europa, met wederom afschuwelijke beelden van agressie en van weerloze mensen die zijn gemarteld en vermoord. Nu zijn Oekraïners wanhopig op zoek naar een veilig onderkomen. Als stad vangen we ruimhartig Oekraïense vluchtelingen op onder andere in een boot op de Kop van Java. Vrijwel naast die boot staat het monument ‘Zeeman op de uitkijk’, ter nagedachtenis aan alle zeelieden die de Tweede Wereldoorlog niet overleefden.
Het is mooi om te zien hoeveel mensen ook nu weer een warm hart hebben en klaar staan voor de ander, maar ook beangstigend dat het verleden en heden dichtbij elkaar komen. Laat ons ook daarbij stilstaan.
