Oost kent heel veel verborgen plekjes. Je loopt er zo voorbij en vraagt je niet af ‘Wat is dit?’
Voor het woongebouw Batavia aan de Panamalaan nummer 11 schreef dichter Gerrit Kouwenaar het ‘Stenen gedicht’. Het gedicht is in baksteen vormgegeven door typograaf Kees Nieuwenhuijzen die vaak de typografie van Kouwenaars bundels verzorgt. Het gedicht heeft een enorme omvang. Het meet 12 bij 15 meter.
‘Ik lig als een schip op de rede
Van een stad die eeuwen bestaat
Ik ben vastgelegd aan een heden
Maar draag een verleden naam
Ik huis hier tussen mijn muren
Zoals mensen binnen een huid
Ruimte kijkt uit door mijn ramen
Ik ben voor de mensen gebouwd’
Gerrit Kouwenaar (1923) werd geboren in Amsterdam. Tijdens de oorlog schreef hij voor illegale tijdschriften waarvoor hij werd gearresteerd. Na een half jaar werd hij vrijgelaten en dook hij onder. Na de oorlog werkte hij een aantal jaar op de kunstredactie van De Waarheid en was hij medewerker van Vrij Nederland. Sinds de jaren vijftig wordt Kouwenaar gerekend tot de belangrijkste dichters uit het Nederlands taalgebied. Voor zijn gedichten kreeg hij meerdere onderscheidingen, waaronder de P.C.Hooftprijs in 1971 en in 1989 de Prijs der Nederlandse Letteren.
Ken je ook een onbekend plekje in Oost? Laat het weten
