Het nieuwe jaar is begonnen. De dichte mist gaat langzaam in rook op. De volle maan biedt flarden van licht. Nieuwe horizonten dienen zich aan.
Thomas Claassen
Is in deze stad, in de hedendaagse tijd, ooit het nieuwe jaar begonnen met een zo vurige hoop op betere tijden? In de Hoogte Kadijk geen sterveling te bekennen. Geen lallende bierdrinkende menigte bij Brouwerij ’t IJ. De Dappermarkt geen schim van vroeger, spreeuwen en meeuwen voeren het hoogste woord bij afwezigheid van de meeste marktkooplieden. Een enkeling verkoopt wat handelswaar. Iets meer bedrijvigheid in de Eerste van Swindenstraat en de Javastraat, maar dat mag geen naam hebben. Alle levensmiddelenzaken open, de rest gesloten. Zij die gesloten zijn adverteren met opschriften op de ramen: ‘bestel online, wij bezorgen!’ De kleurrijke en vrolijke zanger Wahid zit stilletjes uit te rusten voor het badhuis op het Javaplein. Tram 14 raast voorbij met hetzelfde gebulder, maar vervoert alleen de bestuurders. Het Oosterpark als centrum van iedereen die al wandelend, fietsend, hardlopend, rolschaatsend, voetballend, squatend, opdrukkend en boksend hun goede voornemens kenbaar maken. Hun zweet van de feestdagen druppelt neer op het asfalt. En vergeet de sierlijke beoefenaars van de Thai chi niet! In het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis vechten coronapatiënten op de overvolle intensive care voor hun leven, bijgestaan door onvermoeibare zorgmedewerkers die de klok rond werken. Het gesloten Tropenmuseum met een menslievende boodschap: zorg voor elkaar. De gekooide dieren in Artis voeren kunstjes op voor… voor wie?
