Omgaan met mensen in rouw is moeilijk, zeker als het kinderen en pubers betreft. Goed bedoelende omstanders voelen zich vaak ongemakkelijk en hopen daarom dat het boek snel wordt gesloten. Ook hulpverlening is nog vaak gericht op afscheid nemen en loslaten. Psycholoog en rouwspecialist Leoniek van der Maarel-Stordiau is daarover glashelder. ‘Van loslaten is geen sprake. We gaan alleen een ander soort verbinding aan met de overledene.’
Hester Aalberts | Foto’s Hester Aalberts en Marjan Kaddouri
De avond in Uitvaartcentrum Watergraafsmeer is bedoeld voor iedereen die vakmatig te maken heeft met jongeren en rouw. Een beladen onderwerp dat om een zorgvuldige benadering vraagt. Doelgroep van het project ‘Jongeren in Rouw’ zijn Amsterdamse jongeren tussen 12 en 19 jaar die een dierbare hebben verloren. Naast professionele hulpverleners en vrijwilligers zijn ook maatschappelijk werkers, huisartsen, schooladviseurs en kinderpsychologen aanwezig. Humanitas Amsterdam-Diemen en Prezens GGZ Jeugdpreventie zijn de initiatiefnemers. Beide organisaties zijn onderdeel van het project Jongeren in Rouw.
Lotgenotengroep
De gemeente Amsterdam heeft het mogelijk gemaakt dat het project Jongeren in Rouw sowieso de komende drie jaar kan draaien. Marieke Eeltink van Prezens en Humanitas vrijwilligster Marjan Kaddouri begeleiden de lotgenotengroep van het project.
Marjan: ‘De jongeren moeten weten dat ze niet alleen staan in het verwerken van hun verlies. In onze lotgenotengroep kunnen ze hun verhaal kwijt en voelen ze zich gesteund door ervaringen van leeftijdgenoten. De impact van herkenning, erkenning en steun van lotgenoten is groot’. Marieke vult aan: ‘Ze worden bovendien gekoppeld aan een maatje dat al met verlies te maken heeft gehad. Ook zijn gesprekken met professionals mogelijk voor jongeren die meer specifieke hulp nodig hebben. Vanaf 2020 hebben jongeren een digitaal maatje via de online tool die we nu bouwen. Verder helpen we ouders, verzorgers en leerkrachten hoe om te gaan met rouwende jongeren.’
