Home Overzicht ‘Wel vrouwelijk, niet damesachtig’

‘Wel vrouwelijk, niet damesachtig’

Modeontwerpster Petra de Jonge maakt betaalbare, duurzame kleding op maat

0

Waar in de herfst vorig jaar de koffie nog pruttelde en het bier uit de tap stroomde, knippen nu de scharen en ratelen de naaimachines van modeontwerpster Petra de Jonge (50). Café De Omval is veranderd in Atelier De Omval. De Jonge zocht al langer naar een plek met veel zicht naar buiten, waar haar collectie goed te zien is.

Ingrid Haan | Foto’s Marieke Zomerdijk

Leegstandbeheerder Ad Hoc koos haar mede vanwege de verbinding die ze met de buurt wil maken. Ze overweegt na corona onder andere modeshows en proeverijen te organiseren. Ze bruist van de plannen voor onze buurt en vertelt even enthousiast over haar tijd in Parijs, het belang van afkleden en haar samenwerking met Syrische nieuwkomers.

Hoe zorg je ervoor dat een vrouw tevreden voor de spiegel staat? Het gaat mij heel erg om het contact, het leukst vind ik dingen op bestelling maken. Dan kan ik zien wie ik tegenover me heb. Ik kijk naar de uitstraling van de vrouw, naar haar lijf en naar het kledingstuk dat die vormen kan optimaliseren. Past de kleur van de stof bij haar huid, haar en ogen? Als de vrouw dan in de spiegel kijkt, is ze vaak verbaasd hoe mooi ze eruitziet. Soms worden vrouwen ook echt emotioneel. Dat vind ik heel leuk, om vrouwen op die manier gelukkig te maken.

Ik las in een interview dat al je ontwerpen afkleden? Ja, dat vind ik heel belangrijk. Ik heb 16 jaar in Parijs gewerkt, onder andere bij Kenzo en Barbara Bui en daar werd ik steeds geconfronteerd met het pasmodel waar ik naast stond en dan voelde ik mezelf huge. Dus ik ontwerp altijd slankmakend.

Mijn kleding past goed bij vrouwen die wat levenservaring hebben en hun stijl gevonden hebben. Mijn stijl is edgy chic, vrouwelijk zonder damesachtig te zijn.

En ik vind het belangrijk dat mensen de waarde inzien van de processen van het maken van kleding. Dat ze weten dat er in de keten van de snelle kleding van de grote, bekende kledingketens uitbuiting zit. Anders krijg je het niet voor die prijs. Ik werk ook heel veel met van vernietiging gered materiaal, stoffen die grote modehuizen waar ik nog mee bevriend ben, over hebben en niet meer gebruiken.

Toegankelijkheid vind ik ook erg belangrijk, bereikbare couture maken. Ik kom zelf uit een heel normaal gezin uit Nijverdal, een oude textielstad. Wij hadden het thuis niet breed en ik heb altijd zelf genaaid. Luxe is voor mij zeker geen tweede natuur.

Ehm, hoe zit het dan met de prijs? Prijzen van jurken, broeken en jumpsuits in standaard maten liggen tussen de € 210 en € 350. Blazers en jassen zijn tussen de € 350 en € 560. Daar heb je dan een uniek stuk voor. Voor maatwerk reken ik iets meer, maar doordat ik daar een efficiënte methode voor heb, valt dat reuze mee. Ik krijg ook vaak van mijn klanten terug dat ze het soms wel tien jaar doordragen, dat is voor mij het allergrootste compliment. Een kledingstuk moet op verschillende momenten gedragen kunnen worden, lang meegaan en lekker comfortabel zitten op de bank, maar je moet er ook mee naar een feest kunnen.

 En mannen? Voor de zomer wil ik een mannenlijn uitbrengen: overhemden en broeken gemaakt van linnen en rekbare jersey. En nu ben ik ook bezig met het in opdracht beschilderen van sjaals en het maken van mijn collectie in andere maten dan maat 38.

Hoe is de samenwerking met Syrische nieuwkomers ontstaan? Toen ik in Parijs werkte, lag de nadruk erg op samenwerking met de makers. Eenmaal terug in Nederland miste ik dat. Tekende ik bijvoorbeeld in mijn eentje een patroon en stuurde die digitaal naar China en daar werd dan de kleding gemaakt. Maar als je echt samen aan iets moois werkt, krijg je een band en die makersband overstijgt alles; man, vrouw, leeftijd, achtergrond. Hiervoor heb ik met Makers Unite (red: netwerk van creatieve locals en nieuwkomers) in de Bijlmerbajes gewerkt met onder andere twee Syrische nieuwkomers. Een kleermaker en een eigenaar van een grote textielfabriek in Aleppo. Beide hebben ze me enorm geholpen met de collectie die hier nu hangt. Ook heb ik een opleidingsplaats voor stagiaires. Net als in Parijs maak ik hier een nieuwe makersfamilie.

Wat ben je na corona van plan? Voor de zomer wordt duidelijk wat er definitief met De Omval gaat gebeuren, ik mag in ieder geval tot december blijven. Als straks de deuren weer opengaan komt er voor de buurt een modeshow natuurlijk.

Maar ook één op één is er nu al van alles mogelijk. Ik heb als ontwerpster voor het tijdschrift Knip Mode gewerkt en heb dus veel ontwerpen. Als iemand graag zelf een specifieke jurk wil maken kunnen we samen een van die patronen helemaal op maat maken. Ook jonge mensen die ontwerper willen worden of zelf een online modemerkje willen beginnen kan ik op weg helpen.

Ik zou het superleuk vinden als mensen uit de buurt een kijkje komen nemen, kom gewoon binnen, kijk rond, je hoeft echt niks te kopen. Ik bijt niet, ik vind het gewoon gezellig!’