Sportschool Fit aan ’t IJ is een familiezaak. Is het een voordeel of een nadeel samen in hetzelfde schuitje te zitten?
Tineke Kalk | Foto’s Marcel de Cnock
Het is een woensdagmiddag eind februari als ik met vader Jerry Lopies (66) en zoons Rein (42) en Jordi (38) heb afgesproken in het uitgestorven Fit aan ’t IJ. Alleen moeder Loes (66) ontbreekt. Zij is als mantelzorger op bezoek bij haar moeder.
Hoe lang zijn jullie al een familiezaak?
Jerry: ‘Ik heb mijn verhuisbedrijf in 1999 verkocht omdat ik met zware herniaklachten kampte. De neuroloog had mij duidelijk gemaakt dat hij die klachten niet kon verhelpen. Van de transport ben ik toen overgestapt naar de sport. Ik houd van sport en van clubjes. Het leuke van deze combinatie vind ik, dat je heel verschillende mensen met een gedeelde passie tegenkomt die je anders nooit had leren kennen. De bank zag in eerste instantie niets in onze plannen en wilde alleen geld verstrekken als aan de sportschool ook een horecagelegenheid verbonden zou worden. Van beide bedrijfstakken hadden we geen kaas gegeten. Gelukkig werkte Rein in de horeca en kende daarvan vrienden die ons graag vanaf de start wilden helpen. Moeder Loes nam de uitvoering van het horecagedeelte voor haar rekening en verzorgde als kok de maaltijden. Rein stond zelf achter de bar met de “overgelopen” vrienden.
Voor de sportschool werden professionele instructeurs aan ons team toegevoegd. Op die manier heb ik mijzelf vanaf het begin vanuit de praktijk bijgeschoold. Ondertussen had Jordi zijn middelbare school afgemaakt en rolde automatisch in de zaak.
Zeven jaar geleden zijn we gestopt met Jerry’s Café & Fitness, nadat huuronderhandelingen op een vervelende manier op niets waren uitgelopen en een gedwongen vertrek van de Veemkade volgde. Dat was een spannend moment. Zou het ons lukken ergens anders iets nieuws op te bouwen? Gelukkig konden we een ruimte verderop, aan de KNSM-laan, huren. Tijdens de verbouwing mochten de ex-leden vier maanden gratis sporten. Daarna startten we met 250 leden. Fit aan ’t IJ is het soort sportschool dat ik van het begin af aan voor ogen had.’
Rein: ‘De bar hier is vooral een sociale ontmoetingsplek voor leden. Het is zeker geen verdienmodel, maar een bindmiddel. De meeste leden komen twee tot drie keer per week en blijven vaak hangen. Zo worden ze een klein beetje familie van elkaar en van ons. Voor mij is het allemaal veel relaxter geworden. Ik word nog wel eens midden in de nacht zwetend wakker als ik aan de hectiek van de horeca in Brazilië denk. Omdat we daar ook veel mensen van buiten kregen was het vaak ontzettend druk. Ik moest dan tegelijkertijd verschillende soorten koffie maken, een lunch voor negen mensen verzorgen, terwijl leden van de sportschool aan de bar hingen voor een gezellig praatje met mij. In mijn nachtmerrie vergeet ik de oven aan te zetten, haal ik de koffiebestellingen door elkaar en spreek ik de leden met de verkeerde voornaam aan.’
Hoe hebben jullie de eerste lockdown overleefd?
De jongens schieten in de lach: ‘Door hard te werken, harder dan ooit.’ Jerry: ‘Als het economisch slecht gaat, moet je juist investeren. Dus toen ik hoorde dat we niet meer open mochten, heb ik meteen de jongens gebeld en gezegd: “we gaan slopen.” Zij hadden al langer gepleit voor vernieuwing van de kleedkamers en douches. Maar ja, wanneer, want zoiets klaar je niet in een weekend. In drie dagen tijd hadden we alles gesloopt, afgevoerd en nieuwe bouwmaterialen besteld. Die eerste maand werkten we zeven dagen in de week, omdat we dachten dat we maar een maand de tijd hadden. En ja, dat is het voordeel van familie. Niemand sputterde tegen.’ Rein en Jordi: ‘Jerry is de kapitein. Hij heeft het complete overzicht, maar alles is in gezamenlijk overleg gegaan. Niet altijd kregen we onze zin, want wij wilden bijvoorbeeld graag klapramen om de lucht te verversen. Het alternatief werd uiteindelijk een verbeterd luchtventilatiesysteem dat de lucht in de hele ruimte vier keer per uur compleet ververst.’ Jerry: ‘Na vier weken, toen duidelijk werd dat de lockdown veel langer ging duren, namen we een dagje vrij en gingen terug naar zes en uiteindelijk naar vijf dagen werken. De eigenhandige verbouwing heeft precies drie maanden geduurd.’
Hoe hebben jullie het aangepakt bij de heropening na de eerste lockdown?
Jerry: ‘Een groot aantal leden had uit loyaliteit de contributie tijdens de lockdown gewoon door laten lopen. Daarom voelde het ook goed om iets terug te hebben gedaan in de vorm van deze verbouwing. Bij de heropening op 1 juli werden de nieuwe kleedkamers en douches ook echt als een cadeautje ervaren. Officieel mochten we toen zestig mensen gelijktijdig toelaten, maar veiligheidshalve hebben we besloten ons te beperken tot twintig. Omdat iedereen elkaar kende, werden de nieuwe huisregels gerespecteerd. En iedereen sloeg ijverig aan het ontsmetten.’ Jordi: ‘De apparaten zijn nog nooit zo schoon geweest. Leden vonden het hier veiliger dan in de supermarkt.’
Jerry: ‘ We zijn binnen gestopt met alle groepslessen en hebben die naar buitenlessen verplaatst. Maar lang niet iedereen vindt dat plezierig. Ze missen de bescherming van de muren en hebben soms het gevoel in de etalage te staan. Binnensporten met apparaten is qua fysieke beleving ook anders.’ Rein en Jordi: ‘Bovendien, sleep maar eens gewichten van honderd kilo naar buiten. Dat is op zichzelf al een pittige work-out. Voor ons welteverstaan!’
Is deze tweede lockdown anders dan de eerste?
Jerry: ‘Deze tweede lockdown is onze vakantie. Het gekke is dat we elke dag samenwerken, maar eigenlijk nooit tijd voor elkaar hebben.’ Rein en Jordi: ‘Vroeger gingen we in de winter skiën en ’s zomers naar Frankrijk. Maar dat hield op toen Jerry en Loes met de sportschool begonnen. We hadden het nu weer over andere dingen dan alleen de sportschool en de mensen die er komen.’ Rein en Jordi: ‘Het was echt lang geleden dat we samen in de auto naar het bos gingen om te wandelen.’
Jerry: ‘Een jaar na dato heeft 45% van de leden opgezegd. Maar dankzij loyale leden, steun van de overheid en de verhuurder, Loods 6, redden we het nog. Toen we in maart 2020 moesten stoppen hebben we 50% korting op de huur gekregen en na het opheffen van de lockdown nog drie maanden 25% korting om de achterstand in te lopen. Diezelfde regeling wordt nu weer toegepast.’
Hoe zien jullie de toekomst?
Jerry: ‘Wij staan als familie positief in het leven. Ook als de sportschool er niet meer bovenop komt, wat ik niet geloof, zullen we positief blijven. Geld verdienen? Wat is er mis aan een krantenwijk? Drie van onze leden zijn nog niet zo lang geleden overleden. Tijdens de begrafenis bleek dat Fit aan ’t IJ een belangrijke rol had gespeeld in hun levens.’ Jordi: ‘Ik ken ook veel jonge sporters die deze periode als zwaar ervaren en tegen een burn-out aanzitten. Ze hebben het gevoel dat met het sporterbod hun alles ontnomen is. Daar probeer ik het dan met hen over te hebben en hen op te beuren.’
Jerry: ‘Wij hebben als familie natuurlijk wel één groot voordeel! We hebben elkaar én wij kunnen nu zelfs samen sporten. Na afloop van dit interview gaan wij dat ook lekker doen en werken aan onze familie “quality time”!’
Check www.fitaantij.nl | KNSM-laan 11
