Home Dwars nieuws ’Alles in de wind, alles in de wind, ik ben een schipperskind…’

’Alles in de wind, alles in de wind, ik ben een schipperskind…’

0

Het leven als schipperskind, daar wilde Ansje Visser – 62 jaar, buurtbewoner, coördinator in de zorg, auteur en fotograaf – altijd al een keer over schrijven. Uiteindelijk heeft dat geleid tot het boek Tussen wal en schip, verhalen van schipperskinderen en anderen met een passie voor water, varen en schepen.

Annette Douwes |  Foto’s via Ansje Visser

Tussen wal en schip is een boeiende verzameling van 35 interviews, inclusief Ansjes eigen verhaal, met een diversiteit aan mensen die met en op het water leven. Indrukwekkende levensverhalen van mede-schipperskinderen, waaronder de eigenaar van een parlevinker (kruideniersboot), een gepensioneerde loods en vrijwilliger van Stichting Vaarwens, ‘zeilmeisje’ Laura Dekker en haar World Sailing Foundation, een schippersvrouw / beheerder Facebookpagina Creatieve Binnenvaart Vrouwen, en vele andere waterbewoners en – liefhebbers. Mensen met ‘water in hun bloed’. Ansje heeft het boek opgedragen aan haar vader Joop Visser (1921-2003), schipper in hart en nieren.

Alleen in de jungle

Van jongs af aan zijn schipperskinderen gewend steeds in een andere omgeving te vertoeven, afhankelijk van waar het schip wordt geladen en gelost. Ze stonden als kind vaak alleen, soms was er nog een broertje of zusje. Ze moesten zichzelf dan maar zien te vermaken in de kleine wereld van het schip. Hun ouders hadden het druk met werken.

Ansje heeft twee oudere broers die al op een schippersinternaat zaten, toen ze werd geboren. Tot haar zevende woonde ze met haar ouders op het schip. Op haar zevende ging zij naar het schippersinternaat in Amsterdam, met een interne lagere school. Ze keek ernaar uit om naar het internaat te gaan: met andere kinderen, samen leven, leren en spelen. In de praktijk blijkt dat nog niet zo eenvoudig. ‘Ik was niet gewend om samen te zijn in zo’n grote groep kinderen. Ik was verlegen en had moeite om me te handhaven. Het was een omgeving waar het recht van de sterkste gold. Ik sliep op een slaapzaal met 25 kinderen en er was weinig privacy. Ik hield me rustig en deed mijn best om erbij te horen. Dat lukte niet altijd. Ik voelde me vaak alleen en in de steek gelaten, moest het allemaal zelf maar uitzoeken.’

Ze typeert haar tijd op het internaat als ‘alleen in de jungle’. Dit heeft haar in haar latere leven en in haar relaties nog lang parten gespeeld. Inmiddels is ze blij met en trots op haar schippersachtergrond, met alles wat het haar gebracht heeft. Ze is er uiteindelijk goed uit gekomen: sterk, onafhankelijk en een doorzetter.

Creativiteit is mijn levensader

Op haar veertiende gingen haar ouders om gezondheidsredenen in Medemblik aan de wal wonen. Dat gaf nieuwe perspectieven: Ansje ging naar het gymnasium in Hoorn en sloot zich aan bij diverse clubjes: jazzballet, tennis, badminton, zang-dans-theater. Ze ontdekte de fotografie: haar grote passie voor de rest van haar leven! In Medemblik kreeg ze helaas ook te maken met negatieve vooroordelen: komend ‘uit de grote gevaarlijke stad Amsterdam’ vond men haar ‘anders’ en te vrijgevochten. Met haar eigenzinnigheid trok ze zich er niet zo heel veel van aan en zocht ze vooral aansluiting bij gelijkgestemde leeftijdsgenoten. Ze genoot van de vriendenclubjes, de feestjes, van haar vrijheid en creativiteit.

Ansje heeft de Fotovakschool gevolgd en inmiddels is zij een internationaal erkend fotograaf. Ze heeft bijdragen geleverd aan nationale en internationale tentoonstellingen. Daarvoor is ze regelmatig bekroond, zoals dit voorjaar met de prestigieuze Caravaggio prijs in Milaan.

Zomer 2020 had ze een expositie bij het Kunsthek aan het Oosterpark‘Creativiteit is mijn levensader,’ zo typeert zij zichzelf. ‘In alle opzichten, zowel in de kunst als in mijn dagelijks leven en werk. Ik houd ervan om problemen en levensvraagstukken op te lossen. Ook in mijn werk als coördinator vrijwilligerswerk in de zorg.’

Vis in het water

‘Het water en het avontuur blijven me trekken,’ zegt Ansje. Samen met haar man en haar gezin heeft ze veel vakanties varend doorgebracht: over de Nijl, in de Turkse wateren, in Kroatië, de Hurtigruten in Noorwegen, in eigen land en elders. ‘Dan voel ik me als een vis in het water.’ Ansje Visser. What’s in a name?!

Het boek bevat naast mooie verhalen een paar leuke extraatjes: literatuurtips, muzieklijst varen, spreekwoorden en uitdrukkingen uit de scheepvaart en Ansje’s eigen bijzondere watermomenten.

  • Het boek Tussen wal en schip van Ansje Visser is te koop bij Uitgeverij Boekscout, via bol.com en bij de plaatselijke boekhandel. www.ansvisser.nl