Je kunt elkaar voorbij lopen op de markt, maar hier danst iedereen met elkaar. Er zijn jonge vrouwen, moeders in lange jurken, oma’s met hoofddoek of losse haren. Bij de dansochtenden in de Jungle verandert de sfeer van disco naar speelplaats voor uitgelaten meisjes tot Marokkaanse bruiloft.
Anneke Hesp
‘Een vriendin vroeg of ik meeging. Maar ik had nergens zin in.’ Toch gaf Sara toe. ‘Het is nu drie jaar later en ik kom nog steeds. Maar mijn vriendin niet meer.’ Haar kinderen zijn de deur uit, ze is alleen met haar man. Het is dus wel zo gezellig om wat te doen met andere vrouwen. Ze gaat ook al naar sport in het buurthuis, maar vindt het hier wel erg gezellig. En ze leert veel. ‘Ik streek altijd al over mijn gezicht bij spanning. Ik besef nu dat zo’n gebaar je goed doet. Je leert hier meer manieren om met spanningen omgaan en om je energie te laten stromen. Als ik straks thuis kom, is het alsof ik even op vakantie ben geweest.’
Buik en brein
Zohra Moussadek staat aan de basis van deze dansochtend. Geboren in Marokko en als verpleegkundige afgestudeerd in Brussel. Ze verhuisde naar Amsterdam, kreeg kinderen en werkte in de zaak van haar man. ‘Toen begon ik als vrijwilliger bij het samen koken in vrouwencentrum De Kat. Dan heb je een moment om met elkaar te praten over opvoeding, over onze zorgen. Zo steunen we elkaar, helpen bij problemen, maken netwerken.’ Ze haalde wel twintig certificaten op sociaal pedagogisch terrein, assertiviteit, handwerken en nog meer. Ze begeleidt vooral groepen Marokkaanse vrouwen, doet waar behoefte aan is, gaat mee naar school, vertaalt, organiseert, is een spin in het sociale web van Oost. Zij bedacht dansen bij het ontbijt in de Jungle. ‘Het is buik en brein tegelijkertijd zeg maar.’
Hoofddoek of losse haren
De muziek is van Amy Whitehouse of Boney M, uit Cuba, uit het Berbergebergte en van nog van verder weg. De leerlingen zijn een paar jonge vrouwen, die nog even de oefeningen van de sportschool doornemen, vrouwen met hoofddoeken of Hollandse losse haren, lange zwarte jurken, gebloemde Turkse gewaden, sportbroeken, dik, dun, lang of klein. Mensen die elkaar op de markt gewoon voorbij zouden lopen, maar hier samen bewegingen nadoen, verzinnen en lachen.
Vandaag is de les gewijd aan het ruimte maken voor jezelf. Hoe belangrijk je houding is bij het tegemoet treden van de wereld. Zelfbewust, met open blik. Of juist als een krijger, zoals op de foto.
Gewoon gek
Marie Jose Fakkeldij – Pelzers geeft in afwisseling met een andere docent les. Zij is in Amsterdam vooral bekend als een ervaren docent kinder- en werelddans. ‘Ik vind het mooi om te zien hoe mensen hier loskomen. Je kunt zoveel teweeg brengen als je je bewust wordt van wat je lijf allemaal kan. Want iedereen kan dansen, ook als je denkt dat je dat niet kan.’
Vrijwilliger Layla is het er helemaal mee eens. ‘Ik vind het heerlijk om hier mezelf te zijn. Gewoon gekkigheid en lachen zonder gezeik, zonder dat je wordt uitgelachen om je religie of wat je aanhebt of hoe je praat of wat dan ook. Als je danst, ben je vrij.’
