Billy Cobham is een drummer van 80 jaar uit de Verenigde Staten. Binnenkort treed ie op in de Q-Factory. Dat belooft een avond vol drumsolo's en spierbalenvertoon. Billy zal de jeugd een poepie laten ruiken.
Toen ik dat bericht las, werd ik gelijk terug gekatapulteerd van de jaren 70 van de vorige eeuw. Ik hoorde zijn muziek voor het eerst in een disco waar ik ook kennismaakte met Lou Reed, War, Herbie Hancock, Deodato, Gino Vannelli en meer. Nostalgie.
Ik speelde met de eigenaar in hetzelfde voetbalelftal en de twee huisdealers kwamen van mijn vorige voetbalclub, die vorig jaar in het nieuws kwam toen een scheidsrechter door een speler die het niet met een beslissing eens was, geveld werd met een rechtse hoek, maar dit terzijde.
Door mijn geregeld verblijf in die discotheek sliep altijd weinig de nacht voor een wedstrijd en bewoog ik me de volgende dag terwijl mijn lichaam nog vol met drank en drugs zat hijgend, puffend en naar alcohol en wiet stinkend over het veld.
Derhalve is Billy Cobham mede verantwoordelijk voor het feit dat ik nimmer de absolute top in het voetbal heb bereikt. Jammer voor Ajax en het Nederlands elftal. En voor alle voetbalfans.
Ik twijfel nu of hem met dit tragische feit voor het Nederlands voetbal moet confronteren en schadevergoeding eisen.
