Dankzij medische ontwikkelingen, verbeterde zorg en een gezondere leefstijl worden Nederlanders steeds ouder. De afgelopen zeventig jaar kwam er gemiddeld tien jaar bij. Daardoor is iedereen van vóór 1950 inmiddels ouder dan zijn levensverwachting bij geboorte. Hoe is het om in die extra tijd te leven? Ik vroeg het aan mijn buren in de Plantagebuurt. Het resultaat: een fotodocumentaire van vijftien interviews en dertig foto’s, waaruit hier een kleine selectie.
Tekst en beeld Henk Leenaers
‘Ik heb het nooit te koud, ik heb iedere dag te eten en het lukt me om af en toe een babbeltje met iemand te maken. Himmelhoch jauchzend kun je het niet noemen, maar over het algemeen ben ik redelijk tevreden.’
Renny Brusse, 6 jaar ouder dan haar levensverwachting bij geboorte.
‘Ik wil dingen doen die ik leuk vind, liefst met een tastbaar resultaat. Niet straks tot de conclusie komen dat de tijd voorbij is, en dat ik er niets mee heb gedaan.’
Joep Habets (l), 1 jaar ouder dan zijn levensverwachting bij geboorte.
‘Ook al verlengt het actieve leven zich steeds, de veroudering hou je niet tegen. Het zal gaan zoals het gaat en daar heb je weinig invloed op.’
Kasper Jansen (r), 8 jaar ouder dan zijn levensverwachting bij geboorte.
‘Wat voor mij het beste werkt is heel rustig en voorspelbaar leven. Altijd alles op dezelfde plaats, geen haast.’
Annelei Engelberts (l), 4 jaar ouder dan haar levensverwachting bij geboorte.
‘Het duurde ongeveer een jaar voordat ik accepteerde dat mijn zelfbeeld – een gezonde, ondernemende en energieke man – niet meer klopte.’
Rieks Delken (r), 13 jaar ouder dan zijn levensverwachting bij geboorte.
‘Iedereen heeft wel wat, en op een gegeven moment is het op. Alleen bij mij gebeurt dat allemaal veel eerder.’
Michael Houdijk, 6 jaar ouder dan zijn levensverwachting bij geboorte.
