Leuk om voor de serie Creatieven van Oost ergens op huisbezoek te mogen. Dat vond ik, toen Ellen van Ombergen me bij haar thuis aan het Krugerplein uitnodigde. Om in haar kleurrijke appartement vervolgens te horen dat ze geen eigen studio of werkruimte elders had, omdat dat zo duur was. Dat zou betekenen dat ze commerciële prijzen zou moeten gaan vragen voor haar workshops. En daar voelde ze weinig voor.
Creatieven van Oost
Henny Reubsaet zoekt ze op
Ellen ben ik op het spoor gekomen als creatieve buurtbewoner omdat ze een paar keer meegewerkt heeft aan projecten van Moving Arts op het Krugerplein en het Steve Bikoplein. Vlechten met Afrikaanse stoffen en weven met kinderen. In buurtcoöperatie de Eester hoorde ik haar naam ook vallen, als lesgever bij de Eester imps, creatieve workshops voor kinderen die als naschoolse activiteit worden aangeboden. En als vrijwilliger was ze een tijdje verbonden aan het naaicafé dat de Eester heeft opgezet.
Hoor ik wel thuis bij de creatieven?
Als we al een tijdje in gesprek zijn, vertrouwt ze me toe dat ze wel even geaarzeld had toen ik haar benaderde voor een interview. ‘Of ik wel thuishoor in die serie Creatieven van Oost weet ik niet. Ik heb geen eigen bedrijf en ik ben er nog niet uit of ik dat wel wil. Ik zou erg schrikken als ik opeens heel veel aanmeldingen voor mijn workshops zou krijgen. Want er passen maar zes mensen in één keer in mijn huis. Maar ik vind het wel leuk om een keertje in oost-online te komen. Ook omdat ik al heel lang in Oost woon.’
Waarmee de beslissing bij mij ligt: wie mag er onder het kopje Creatieven van Oost geschaard worden? Alle mensen uit de buurt die aardig kunnen schilderen, naaien, bakken, boetseren, borduren, ontwerpen, etc.? Kunstenaars, hobbyisten, of kunstzinnige bedrijven? Ik leg uit dat ik vooral mensen wil spreken die iets voor Oost betekenen op creatief vlak, hetzij door een uniek bedrijf, hetzij door hun creatieve talenten die ze inzetten voor de buurt. Dus heel fijn dat ze me meteen tips geeft als ‘je moet eigenlijk naar Studio-Koekoek in de Weesperstraat die cursussen in diverse textiele werkvormen aanbiedt’, maar zelf hoort ze er toch echt bij wat mij betreft.
Actief in de kunstwereld
Ellen is afgestudeerd aan de Witte Lelie in Amsterdam en is dus officieel hbo-docent textiel. ‘Maar net na mijn afstuderen werd het vak Textiele Werkvormen van de opleiding afgehaald. Toen werd het ook lastig om een baan in mijn eigen vak te vinden. En hoe je een eigen bedrijf zou moeten opzetten hebben we nooit geleerd. Toen ik een kind kreeg wilde ik ook liever een vaste baan om zekerheid te hebben en daarom heb ik lang een administratieve baan gehad. Daarnaast bleef ik wel actief in de kunstwereld, vooral bij Stichting Kop van Waz in Wijk aan Zee. Meedoen aan exposities en zo. Vlak voor corona ben ik weer de creatieve sector ingegaan en begonnen met Lab el.’
‘Creatieve labs voor de broodnodige ontspanning’ staat er op haar website. Labs van 2 uur waar iedereen kan komen en dingen uit kan proberen volgens een thema en materiaalsoort. Brei je Blij, Toffe Tassen en Inspirerende Textielkunst dienen als voorbeelden. Haar huis toont haar kunstzinnigheid door de vele zelfgemaakte textiele items die er te zien zijn, van kussens tot zelf gestoffeerde stoelen. Maar zelf vindt ze dat ze nog steeds zoekende is naar de juiste weg om voldoening te halen uit haar creatieve talenten.
Weer workshops thuis geven
‘Momenteel ben ik druk met de naschoolse activiteiten die ik voor kinderen verzorg’, licht ze toe. ‘Er moet ook gewoon brood op de plank komen en met kinderen werken vind ik ook leuk, hoewel dat wat meer energie van me vraagt. Ik ben van plan om vanaf september weer workshops thuis te gaan geven. Waarschijnlijk begin ik met haken, want daar heeft iemand al om gevraagd. Mijn website heeft een pagina waarbij je kunt vragen om een workshop en daar gaan we dan samen mee aan de slag. Zo heb ik al allerlei onderwerpen gehad, van knuffels maken tot textiel verven, Japans vlechtwerk en sashiko.’
Stof herstellen met Sashiko
Sashiko blijkt een Japanse hersteltechniek te zijn, waarmee je stof herstelt door het met bepaalde patronen te rijgen waardoor de stof meteen versierd wordt. Een andere textiele werkvorm is het mola maken, waarbij je meerdere lagen textiel op elkaar legt en vervolgens uitsneden maakt in elke laag. Een werkvorm die ze ook met kinderen doet.
Interactief meedoen en meedenken
Het leukste vind ik om kunst te maken waarbij mensen interactief kunnen meedoen en meedenken. Dat blijk ik gemeenschappelijk te hebben met de mensen van Moving Arts, want wij hebben elkaar ontmoet bij een lezing over commercie en kunst, waar we toen de enige drie toehoorders waren. Toevallig hadden we allemaal onze basis in Oost.’
Eerder waren tante Gerritje en Toetsie van de Amsterdamsche Zeepfabriek al ter sprake gekomen omdat ze daar een cursus had gevolgd om haar creatieve vaardigheden te blijven ontwikkelen. Dat zijn ook vrouwen die zich inzetten voor de buurt, die hadden haar ook geïnspireerd.
Oost boft maar met zoveel creatieven in de wijk.
Check www.ellenvanombergen.nl
