We worden omringd door chaos en maken er deel van uit. we leven er elke dag mee, maar te veel chaos kunnen we niet aan, daarom bedenken we regels, wetten en muren in de hoop er grip op te krijgen. zo verdwijnt chaos langzaam uit het zicht. Maar helemaal verdwijnen doet het nooit. We kunnen een glimp ervan opvangen in een omgekieperde verkleedkist, op het perron bij een stroomstoring, of in een voorbij razende storm.

Bij jeugdland zijn we niet vies van gezellige chaos en tijdens het lentefeest laten we de remmen nog iets meer los dan normaal. We gaan dingen doen die thuis misschien niet mogen zoals tekenen op de muren! We helpen de chaotische Chaos met het aanbrengen van orde en stellen ingewikkelde vragen als echte filosofen – waar komen gedachtes eigenlijk vandaan? Waarom is het nodig om op te ruimen? Wat als we alle hekken in een dierentuin weghalen? Gek emp emmu mukkuft ol vum emsepuk uul elwufu zmuq dfogjul? Wat als alle letters in het alfabet een andere plek krijgen? Lang leve de (georganiseerde) chaos!