Wie na alle stormen het Oosterpark weer durft te betreden zal de modderige werkzaamheden langs de oever van de grote vijver niet zijn ontgaan. Na jaren van achterstallig onderhoud worden de fraai gebogen lijnen van de landschapsstijl, ooit bedacht en getekend door Leonard Springer, hersteld. (het park werd geopend in 1891). Het zag er niet meer uit, misschien dacht u zelfs dat het een natuurvriendelijke oever in wording was. Dat soort natuurlijke oevers zijn prachtig en nodig, maar het Oosterpark is geen natuurgebied, maar een cultuurmonument. Complimenten derhalve aan het Stadsdeel om dit eindelijk te herstellen.
Hopelijk worden ook de oevers van het smallere deel van de vijver in oude luister hersteld, want ook daar is al decennia lang geen onderhoud gepleegd en lijkt het ‘natuur-in-wording’. Het water daar is bedacht als een – gestileerd – meanderend beekje en het zou een gemis zijn als de parkgebruiker deze illusie wordt ontnomen.
Ondertussen kijken we reikhalzend uit naar de vernieuwing van de zuidzijde van het park. (asfalt, beplanting, drainage, meubilair). De ooit met veel tamtam gepresenteerde ‘verdubbeling Oosterpark’ ging over het herstel van het hele park maar helaas is die halverwege gestopt. Het is stil geworden en het is de vraag of de broodnodige vernieuwing van dit deel in het verschiet ligt.
Egbert Schuttert
