Is de kunstzinnige strategie van Christo en Jeanne-Claude doorgedrongen tot Oost? Deze kunstenaars waren het die grote opvallende bouwwerken of landschappen met textiel tijdelijk aankleedden. Het inpakken van gebouwen of objecten leidt tot de abstractie van deze onderwerpen. Nu lijkt deze inpakkunst ook doorgedrongen tot de Watergraafsmeer. Is Christo weer tot leven gekomen?
Na het inpakken van de Pont Neuf in Parijs, de Rijksdag in Berlijn en het Central Park in New York lijkt De Nieuwe Ooster aan de Kruislaan aan deze Christo-rij te zijn toegevoegd. Dat is gedeeltelijk waar. Het ingepakte Aulagebouw aan de Kruislaan ziet er ‘kunstzinnig en ingepakt’ uit, maar de reden van het inpakken van het gebouw is een andere. Het gedenkpark werkt aan verbetering van haar faciliteiten en dienstverlening. Het gaat daarbij onder meer om de schoonmaak en restauratie van de buitenkant van de grote Aula, die is ontworpen door architect Jan Leupen. Samen met architect Schelling van de NS ontwierp hij bijvoorbeeld ook het Amstelstation en het Muiderpoortstation die, net als de Aula in 1939 werden geopend.
Tot eind juli vinden werkzaamheden plaats. Het werk vindt vooral ’s morgens plaats en de aula’s zijn in de middag beschikbaar voor uitvaartdiensten, meldt De Nieuwe Ooster op haar website. Ook het crematorium wordt gerenoveerd. Na de zomer wordt het interieur van de Aula aangepakt en worden onder meer de koffiekamers opnieuw ingericht.
