‘Ik ben hier in de buurt geboren en getogen en voetbalde bij Zeeburgia. Een jongen uit m’n team riep eens dat ik op Cruijff leek, waarop ik reageerde dat ik alleen beter kon voetballen.’ Aan het woord Robin Nieuwenhoff van het financieel advieskantoor op de Middenweg. Zijn kantoor staat pal tegenover Park de Meer, waar Ajax tot 1995 speelde. De financieel adviseur huurt het kantoor en de twee bovenwoningen van Eigen Haard. Op een van de bovenwoningen woont zijn zoon. Maar hoelang nog?
Ties van Dijk | Foto’s Otto van der Plaats
Het huizenblok in Betondorp aan de Middenweg waar Robin zijn kantoor heeft, wordt gerenoveerd. ‘Ja, we moeten er uit, het huidige huurcontract is opgezegd. De bovenwoningen worden gesplitst van het kantoor. Dat er wordt gerenoveerd vind ik prima. Maar ik krijg niet zoals de bewoners tijdelijk vervangende ruimte in Betondorp aangeboden. Ja, een cascoruimte in de Blasiustraat waar ik voor een paar maanden de hele infrastructuur moet aanleggen, dat is niet realistisch.’
‘Mijn zoon mag na de renovatie niet terugkeren naar zijn woning’
Urgent en toch het huis uit
‘Mijn zoon mag na de renovatie niet terugkeren naar zijn woning waar hij staat ingeschreven. Andere gevallen zijn urgenter, hebben we te horen gekregen. Dat terwijl hij als leraar vlakbij lesgeeft op de Dalton School. We zijn in contact met Eigen Haard, en met de gemeente, die over het toewijzingsbeleid gaat. Mijn zoon moet eruit terwijl het gemeentebeleid erop is gericht om de politieagent, verpleegster en onderwijzer woonruimte in de buurt aan te bieden. Het is toch te bizar voor woorden dat mijn zoon elders, zeer waarschijnlijk buiten de stad aan woonruimte moet zien te komen, terwijl ze bij hem op school ook een probleem hebben. Het laatste woord is hier wat ons betreft nog niet over gezegd.’
Ook een beetje buurthuis
De problemen rond de renovatie moeten worden opgelost. Robin wil de plek aan de Middenweg niet missen. En het financieel advieskantoor is ook een beetje het buurthuis voor de mensen die er omheen wonen. ‘Ik zie iedereen langslopen en we zwaaien naar elkaar, sommigen komen steevast een praatje maken. Met Sinter Klaas plofte er een chocoladeletter op de deurmat.’
‘Ome Sjaak van in de tachtig kwam hier vaak, dronk koffie en hield ons van het werk. Heb hem eens van de trambaan opgeraapt en op kantoor zijn been verbonden. Hij wilde per se niet naar een dokter, ‘Ik weet zelf het beste wat goed voor me is’, was zijn reactie.’
‘Dan had je de man met de hoed die woonde hierom de hoek, de politie kwam af en toe langs. Had hij weer eens wat gejat in de binnenstad en dan wisten ze hem hier te vinden. Er vielen vaak rake klappen. Voor zijn directe omgeving was het best een aardige kerel’, herinnert Robin zich.
Cruijff: ‘Ja, wat geeft dat!’
‘Trouwens, jaren geleden parkeerde Cruijff hier voor de deur om zijn moeder op te halen hiernaast bij de kapper, waar ze altijd kwam. Stond er opeens een parkeerwachter met een bonnenboekje in de aanslag naast Johan zijn Audi. Dus ik naar buiten en riep tegen die parkeerwachter of die wel wist van wie die auto was. Onderwijl rende ik bij de kapper naar binnen. Daar zat Cruijff in een tijdschriftje te bladeren. Ik vroeg hem of die Audi van hem was. Waarop Cruijff met die nasale stem van hem antwoordde: ‘Ja, wat geeft dat!’ Afijn, wij samen meteen naar buiten, daar liep het mooi met een sisser af.’
Na het werk gaat Robin vaak langs bij Jean-Pierre van café De Avonden even verderop. ‘Dan hoor je wat er speelt in de buurt.’
Robin wordt gebeld, Eigen Haard over de planning van de renovatie…
