In de Oba aan het Javaplein vertelt het Indische Buurt Museum aan de hand van interviews, foto’s en archiefmateriaal over Woon(on)recht in de Indische Buurt. (Oud-)buurtbewoners Mieke, Jan, Jolanda, Frank, Karin en Joost. Eind jaren 70 kwamen zij als twintigers naar de Indische Buurt.
Ze waren jong en hadden een woning nodig. De één kraakte een pand voor zichzelf en haar zoontje, de ander kraakte voor anderen die niet durfden, of zette woonacties op. Maar het kraken was niet alleen een reactie op de dichtgetimmerde woningen en grote woningnood. Kraken in de Indische Buurt was een sociale strijd, die geweldloos en in samenwerking met de buurt gevoerd werd.
‘In geouwehoer kun je niet wonen!’,
dat vonden ook jongeren eind jaren 70.
Het waren sociaal bewuste jongeren die zich niet alleen verzetten, maar ook inzetten voor de buurt. Zo zetten Jolanda en Karin taallessen op voor analfabete Marokkaanse vrouwen, terwijl Jan buurtacties organiseerde en Mieke het vonkje gaf dat leidde tot een ware bezetting van Het Vrouwencentrum aan de Borneostraat.
De Indische Buurt werd ervaren als een speeltuin met ruimte. Deze (oud-)buurtbewoners namen die ruimte. Ze richten een buurtwinkel op, organiseerden kraakspreekuren en zorgden in samenwerking met de huurdersverenigingen en welzijnswerk dat Gerard Bakker, de grote huizenmelker van die tijd, de buurt uitgejaagd werd. Woonrecht woog zwaarder dan het eigendomsrecht.
Hoe kijken we daar vandaag tegenaan in onze buurt? De verhalen in deze tentoonstelling nodigen de bezoeker uit om daarop te reflecteren. Op 24 mei om 16.00 uur is de feestelijke opening en is tot en met 5 juli te zien.
Foto Tom Demeyer
