K. Michel (1958) keek jarenlang uit over het Oosterpark, nu woont hij vlak bij de Dappermarkt. Hij wordt beschouwd als één van de belangrijkste hedendaagse Nederlandse dichters. Zijn nieuwe bundel & rol door is verschenen in december 2020. De gedichten laten je anders kijken naar het dagelijks leven en zijn tegelijkertijd heel komisch. Wat is waarde, Edelachtbare, sommige dingen hebben nut, andere hebben zin.
Dorro Dunya Veen
Als beginnende dichter vraag ik me vaak af waarom ik dicht. K. Michel raadt dat af. ‘Ik denk altijd dat het goed is om over dingen na te denken als er een probleem is. Als er geen probleem is, waarom zou ik er dan over nadenken?’ K. Michel maakt thee voor ons in een fluitketel. De dichter komt authentiek en schuchter over. Om tien uur op oudjaarsavond antwoordde K. Michel dat ik hem mocht interviewen, het uitgelezen moment om zijn mailbox te ordenen.
Wat is het moeilijkste aan dichten?
Tijdens het dichten maak ik contact met beelden die mij fascineren. Die beelden vertaal ik zo precies en bondig mogelijk, zodat het handjevol woorden beeld(en) in de lezer oproepen. Het moeilijkste is om een gevoel van fascinatie voor bepaalde beelden te ontwikkelen en er contact mee te maken. Dat moet je maar durven. Het kost een tijd voor je grond onder je voeten voelt, of zoiets als een eigen stem. Bijna niemand schrijft een goed gedicht voor zijn vijfentwintigste.
Mediteert u wel eens?
Nee, maar schrijven zou je een vorm van mediteren kunnen noemen, dat klinkt goedkoop, maar ik bedoel het letterlijk. Bij mediteren op een kussen gaat het om een zekere alertheid. Ik moet, tijdens het zwierend schrijven, goed opletten wat er met mij gebeurt. Terwijl ik aan het dobberen ben, stuur ik ook een beetje naar de plekken waar wat aan de hand is. Bovendien is het grootste deel van het werk, dat wat je niet doet. Een bladzijde met een gedicht is meestal voornamelijk wit.
Wat is het nut van dichten?
Zolang er geen probleem is, denk ik daar in algemene zin niet over na. Toch is het ongelooflijk nuttig voor jezelf om gedichten te schrijven. Het is een hele goede manier om dingen te formuleren en terwijl je aan het spelen of worstelen bent, leer je ontzettend veel over wat je bezighoudt. Als je beelden op zit te schrijven geef je vorm aan je gedachtes en gevoelens. Je loopt ergens tegen aan of gaat iets bewust uit de weg. Er vindt een transformatie plaats. Wat eveneens kan gebeuren wanneer je aan het tuinieren of koken bent. Poëzie is een marginale bezigheid, dus als je eenmaal begonnen bent moet je je niet afvragen wat het nut is, maar doorgaan met dichten. Nu heb ik nog niks gezegd over het lezen van poëzie, dat is zeker net zo waardevol. Ik heb altijd het gevoel veel te krijgen bij het lezen van poëzie.
Streeft u naar roem?
Het is zonde om mezelf in de weg te zitten door te streven naar succes. Groot succes is een vorm van waardering waar je niet veel aan hebt. Bij succes is het onduidelijk of het wel een echte bevestiging is. Echter, waardering op kleine schaal is heel voedend. Hoe minder projectie er in de waardering zit, hoe waardevoller de waardering. Ik geniet ervan als het publiek geroerd is wanneer ik voorlees en tijdens het dichten zelf heb ik plezier. Hondengekwispel kan je niet op de balans zetten, maar het gekwispel is waar het om draait.
Over De langzame bankrover
Ik las een krantenbericht over een langzame bankrover, niet in Amsterdam-Oost, maar in Schotland. Hij leek me een sympathiek persoon en daarom heb ik een personage van hem gemaakt. In de rest van het gedicht stel ik me voor wat deze curieuze bankrover tegen de rechter zou zeggen. Het mooie aan een dergelijke onaangepaste man is dat hij dingen ziet die anderen over het hoofd zien. Hij is naïef én heel slim.
Langzame bankrover
‘Een man is in zijn woning te A’dam Oost
opgepakt nadat hij eerder een bank had beroofd.
Men trof papiergeld aan en een kussensloop
die hij tijdens de overval gebruikte als masker
maar toen al snel had moeten afzetten
omdat hij vergeten was ooggaten te maken.
Volgens een getuige die de rover na de daad
behoedzaam op straat was gevolgd
vluchtte de man op “zeer langzame wijze”
onderweg pauzerend om een hond te aaien.’
…
Vroeger sleepte slechts een enkeling
een sokkel met zich mee.
Nu zet zowat iedereen zichzelf in de etalage.
Wat is waarde, Edelachtbare
sommige dingen hebben nut, andere hebben zin.
Hoe becijfer je zeelucht, burenhulp
hoe zet je hondengekwispel op de balans?
In de meeste grafieken beweegt mijn waarde naar nul
toch ben ik net als u goudmerk, echte boter.
K. Michel: &rol door (atlas contact) Bestel het bij de lokale boekhandel: Linnaeus Boekhandel | Java Bookshop | Boekhandel van Pampus
