Voor het eerst in jaren kunnen de ijzers buiten de ijsbaan weer om! Het ijs op de grachten was donderdag nog te dun, in het Oosterpark konden wel baantjes gereden worden, al was de ijskwaliteit matig.
Het zijn wintertaferelen die al bijna geschiedenis leken. Glijden, rijden, dansen, vallen en opstaan, een komen en gaan van fotomomenten. Kleine kinderen zetten, begeleid door hun ouders, voorzichtig hun eerste stapjes op de gladde vlakte. In een verlaten hoek bij de brug schieten ijshockeyers op een meegebracht goal en verkennen middelbare scholieren het ijs.
Schaatsers klunen terug naar hun plek aan de kant, jongeren rustten in de sneeuw en een jong stel proost met een meegebrachte zopie op een prachtige dag. Wie geen versnapering bij zich heeft, kan terecht bij een mobile coffeecorner en de cafés in de Linnaeusstraat.
Watervogels zijn minder tevreden met de huidige weersomstandigheden. Ze leveren flink aan ruimte in, zijn aangewezen op twee wakken. Het is oppassen voor de kleine wakken in het schaatsgebied die almaar toenemen in omvang. Op enkele plekken begeeft het ijs zich onder het gewicht van een recreant, die met natte benen naar huis gaat.
Het grote pad aan de noordzijde en de helling bij de speeltuin zijn veranderd in een roets- en sleebaan. Bij de muziekkapel gaat het gewone leven door. Kickboxers trainen op de bokszak. De komende dagen blijft het vriezen en kan – op anderhalve meter aftstand van elkaar – op meer plekken worden geschaatst. Een beetje vrolijkheid in deze zware coronatijd. De elfstedentocht ‘giet net oan’, rondjes schaatsen in het Oosterpark wel.
