De Buurtbivak van de PvdA Amsterdam Oost in oktober, in Betondorp, viel samen met de Week van de Toegankelijkheid. ‘Toegankelijkheid openbare ruimte en meer begrip voor mensen met een fysieke beperking’ waren belangrijke thema’s.
Wim Kerkhove
Daarnaast werd er aandacht besteed aan leefbaarheid, een veilige en schone buurt, duurzaamheid, energiearmoede, diversiteit, inclusie en sociale cohesie.Er werden verschillende activiteiten georganiseerd en veel mensen gesproken om zo Betondorp te leren kennen.
Slecht ter been
Coen Valenkamp en ikzelf zaten vroeger in de Werkgroep Toegankelijkheid van Onbeperkt Oost. Doordat we geen subsidie meer kregen, hebben we deze vereniging helaas op moeten heffen. We blijven ons echter inzetten voor een samenleving waarin iedereen meetelt en mee kan doen.
Tijdens de Buurtbivak hebben we ons een hele middag volledig gewijd aan toegankelijkheid voor mensen met een fysieke beperking. Een behoorlijk aantal bewoners in Betondorp is op leeftijd, waarvan velen slecht ter been. Veel trottoirs zijn slecht begaanbaar door losliggende of verzakte stoeptegels en zijn te smal voor rollator, rolstoel en scootmobiel. Overhangend groen en dwars over de stoep geparkeerde fietsen en scooters maken het er niet makkelijker op. Als er objecten op de blindengeleidelijn staan, wordt het voor blinden en slechtzienden helemaal moeilijk. Dan is er ook nog eens geen goed gesorteerde en betaalbare supermarkt op loopafstand.
Kwetsbaar
Als je zelf gezond bent van lijf en leden, is het niet altijd even makkelijk om je te verplaatsen in iemand met een fysieke beperking. Daarom nodigden we mensen uit plaats te nemen in een rolstoel, achter een rollator of met gesloten ogen een blindegeleidestok ter hand te nemen. Om zo enigszins te ervaren wat het is om je voort te bewegen met een fysieke beperking.
Een deelnemer gaf aan dat hij zich nu pas realiseerde hoe enorm kwetsbaar je bent in een rolstoel. Of als je blind bent en je bijvoorbeeld moet vluchten voor een brand of voor iemand die met een mes staat te zwaaien. Ook werd men er zich opeens van bewust dat iemand in een rolstoel of scootmobiel zich vanuit een lagere positie tot staande mensen verhoudt en dat je daardoor de wereld vanuit een ander perspectief waarneemt. Het is dan vaak lastig om deel te kunnen nemen aan een gesprek. En dat anderen ook nog eens letterlijk op je neerkijken, maakt al snel dat je anders wordt bejegend, als hulpbehoevend en onvolwaardig.
Volledig mislukt
PvdA-raadslid Mohamed Belkasmi deed enthousiast mee in de rolstoel en met de blindengeleidestok: ‘Bij een rolstoel heb je toch wel echt armspieren nodig om jezelf vooruit te helpen! En met mijn ogen dicht met een blindengeleidestok was onwijs moeilijk. Ik probeerde een goed rondje te lopen en dat was volledig mislukt. Het gevoel voor richting zonder mijn ogen ontbrak.’ Iemand met een scootmobiel vertelde dat hij zich regelmatig vastrijdt of onmogelijk ergens kan komen vanwege op de stoep of voetgangersbruggen geplaatste hekjes, die door de gemeente zijn aangebracht om te voorkomen dat fietsers er makkelijk door kunnen fietsen. Mohamed gaf aan dat ze zich vanuit de Raad blijven inzetten op het vergroten van de fysieke toegankelijkheid van de openbare ruimte zodat die door iedereen op een prettige wijze gebruikt kan worden.
Check www.iederin.nl | www.clientenbelangamsterdam.nl
