Er is een wijkje, in Oost, waarvan ik iedere straat en ieder huis gezien heb – als invaller bezorgde ik daar de ‘Dwarskrant’. Aparte plek. Grappige naam ook. Op een hoek zit een Kringloopwinkel die actie voert, met kortingen en gratis meenemen. Ho! In mijn hoofd begint een alarm te rinkelen. Als een Kringloopwinkel, waarvan we al wéten dat die maximaal goedkoop is, moet gaan stunten om klanten te trekken, dan is er in de buurt een groter probleem. En voor dat probleem is helaas maar één naam: armoede. Zelden zo gezien in Amsterdam. Vuile ramen. Verstofte, gescheurde vitrage. Wekenlang niet leeggehaalde brievenbussen. Mensen die ver na de middag nog in pyjama lopen.
Een aardig jong echtpaar met kind staat voor een deur, ergens. Zij wil aanbellen bij een bekende, want ze heeft hem al een tijdje niet gezien. Te lang, vindt ze. Haar partner heeft er niet zo’n zin in. ‘Voor je het weet kom je niet meer weg, dat duurt weer uren.’ Ze hoeven niets te beslissen, zo blijkt. De buurman had ze al gehoord, door het raam heen, en doet de deur open. Hij is in pyjama en gooit direct zijn sjekkie weg als hij het kind ziet. ‘Kom binnen, iets drinken?’ De vrouw stapt richting deur. Haar man, kind aan de hand, volgt. Ik geef hem een Dwarskrant mee, voor de meneer binnen. Een eenzame vijftiger in pyjama, op plastic slippers, met uitslag op zijn blote voeten. Stop! Positief denken. Die mensen die langskwamen zijn schatten.
En er is óók vooruitgang in de wijk. Verderop zijn twee huizen samengevoegd tot één grotere. Er staat een bakfiets voor de deur. Drie huizen verderop staat een enorm roze scooter op het trottoir. Het is wringen om bij de brievenbus te komen. Maar met het wijkje is op zich niks mis. Weinig verkeer. Laagbouw, veel ruimte tussen de huizen, grasveldjes. Kinderparadijs. ‘Is het hier nou een beetje gezellig?’, vraag ik iemand. ‘Neeh’, zegt ze. ‘Ook niet in de zomer, samen lekker buiten?’ ‘Neeh, met al die studenten en die yuppen, dat werkt gewoon niet.’ Het wordt toch nog een leuk gesprek. Ze vertelt over waar ze al dertig jaar woont. En in die kringloopwinkel, met korting, komen volgens haar nooit buurtbewoners. Die willen nette spullen. En ooit was er een plan om de hele boel te slopen. En dan sociale hoogbouw, prachtig in een park. Zuid-Oost in Oost. Had zij prima gevonden. Maar dít werd het. Een krachtwijk. Vol uitdagingen. Een inspirerende mix van mensen en culturen. Nee, dat laatste zei ze allemaal niet. Maar het komt vast goed. Toch?
Reageren? Graag. Naar [email protected]. Meer www.justusvanoel.nl
