Bij de verkiezingen van 16 maart kan er in Oost ook weer gestemd worden op kandidaten – van politieke partijen of van daarbuiten – voor de stadsdeelcommissie. Een formele politieke stem heeft die commissie ook de komende vier jaar niet, maar ‘de positie van de stadsdeelcommissie wordt versterkt’, zo heet het op de gemeentelijke website.
Arie van Tol | Dwars
Er is binnen de bestuurlijke gelederen van de gemeente, natuurlijk ondersteund door enkele consultaties onder bewoners, geëvalueerd. Er viel tot geen andere conclusie te komen dan dat de stadsdeelcommissies de afgelopen vier jaar een farce waren. Voor de logische consequentie daarvan, het opheffen van deze overbodige pseudo democratische ogen en oren van de buurt, is evengoed niet gekozen. Nee, de stadsdeelinvloed gaat serieus worden versterkt, is de bedoeling.
Voorbeeld
In december stond tot mijn verbazing op de agenda van de stadsdeelcommissie het Beleidsvoorstel Opkoopbescherming. Het College van Bestuur van Amsterdam heeft het voornemen voor de gehele stad te laten gelden dat woningen met een WOZ-waarde van € 512.000,- niet langer gekocht mogen worden door beleggers voor verhuur. Er zijn enkele uitzonderingsbepalingen. De regering heeft dit beleidsinstrument om kopende inwoners iets meer kans te geven op de woningmarkt mogelijk gemaakt per 1 januari 2022.
Een half uur lang werden wijze opmerkingen gemaakt door de leden van de commissie. De instemming met het voornemen was unaniem en op twee na werd verder door de leden een voorstel aangenomen om Ivar Manuel als bestuurder Wonen van het stadsdeel een dringend advies over te laten brengen aan de wethouder Wonen van de gemeente. Dat advies luidde, met zeer plausibele argumenten: de grens mag wel een flink stuk hoger liggen dan de genoemde € 512.000,-.
Heel goed. En in andere stadsdelen zullen ze vast net zo verstandig zijn en iets vergelijkbaars adviseren. En betrokken organisaties en bewoners mogen vast ook hun zegje doen bij deze inspraakronde en eveneens iets vergelijkbaars adviseren.
Er is geen greintje stadsdeelpolitiek aan de orde in dit voorbeeld. En de status van het advies van de commissie is formeel niet anders dan dat van mijn buurvrouw en mijzelf. En ze hebben ook bijna allemaal partijgenoten in de gemeenteraad en het Amsterdams bestuur. Die gaan er toch over?
Nog een voorbeeld
Dwars door de buurt is een buurtkrant. Bij uitstek is het een lokaal communicatiekanaal. Toch werd Dwars de afgelopen jaren verwezen naar de gemeenteraadsleden om te lobbyen voor het voortbestaan, op gemeentelijk niveau ging men over de ‘buurtmediafinanciën’. Natuurlijk was de goodwill van de leden van de bestuurscommissie Oost welkom, maar nee, ze gingen er niet over. Wel belangrijk was de rol van het stadsdeelbestuur, maar die rol is feitelijk een ambtelijke, geen politieke. De onduidelijkheid overheerst, ook bij alle mogelijke betrokkenen bij het maken van beleid.
Formeel
Opkoopbescherming is geen onderwerp voor de stadsdeelcommissie. Het voortbestaan van Dwars ook niet, want er is geen financiële taak voor de commissie, geen beslissingsbevoegdheid over subsidies, er is alleen een louter adviserende taak. Formeel maakt de gemeenteraad financiële afwegingen, in de praktijk gaat het college van B & W over de grote getallen, ambtenaren over de invulling met wat bescheidener cijfers.
Dat gebiedsplannen een stadsdeelaangelegenheid zijn lijkt duidelijk, de financiering van genoemde activiteiten zal doorgaans wel ambtelijk geregeld zijn. Voor extra activiteiten (die geld kosten) zal dus altijd weer gemeentelijke instemming nodig zijn. Op de agenda van deze maand staat bijvoorbeeld het ontwerp Maaiveld Bajeskwartier. Daar kan de commissie stadsdeel Oost lustig over mee adviseren!
Waarover de gemeente gaat en waarover het stadsdeel is belangrijk. Maar vooral belangrijk is het via welke weg een bewoner zijn zegje kan doen, hoe participatie enigszins vorm wordt gegeven.
Of de verbeterpunten die uit de evaluaties zijn voortgekomen voor een betere lokale democratische praktijk gaan zorgen, daar durf ik niet al te optimistisch over te zijn. Maar de gratuite opsomming van goede voornemens wil ik u niet besparen.
De uit te werken voorstellen
- Een steviger mandaat voor stadsdeelbestuurders
- De positie van de stadsdeelcommissie wordt versterkt
- Instellen van gelote stadspanels
- Minder afstand tussen stadsdeel en kiezer
- Meer contact tussen stadsdeelcommissie en de gemeenteraad
- Meer invloed en ruimte voor Amsterdammers om te participeren
- De leeftijd voor actief en passief stemrecht stadsdeelcommissie naar 16 jaar
- Amsterdammers van buiten de EU met een geldige verblijfsvergunning krijgen, nadat zij 2 jaar in Nederland wonen, actief en passief kiesrecht voor de stadsdeelcommissie
- Verbeteren van de ambtelijke organisatie en cultuur
Verkiezingen
Deze Dwars en dit artikel verschijnen te laat om u met reden te interesseren voor de kandidatuur van de stadsdeelcommissie. Op 31 januari konden kandidatenlijsten voor gemeenteraad en stadsdeelcommissies worden ingeleverd. Maar stemmen op 16 maart kunt u nog wel, op een kandidaat voor de gemeenteraad en op een kandidaat voor de stadsdeelcommissie!
