Johnny Jones uit de Vrolikstraat overleed afgelopen 28 maart. Zijn levenspartner Ellen Zürcher: ‘Johnny was een man met een groot hart, altijd bereid om anderen te helpen. Inspirator voor velen door zijn opgewekte levenshouding en gevoel voor humor.’

Annette Douwes | Foto Frits Wegenwijs

Johnny wordt in 1960 geboren in Zuid-Afrika. Tijdens het Apartheidsregime voert Zuid-Afrika oorlog met Angola. Begin 1980 raakt de diensplichtige Johnny politiek bewust en deserteert. Hij wordt opgepakt en zes maanden gevangen gezet. Na zijn vrijlating volgt een jaar van onderduiken en zwerven, waarna hij besluit zijn land te ontvluchten. Hij komt terecht in Nederland en wordt opgevangen door het toenmalig Komitee Zuidelijk Afrika. Sinds 1982 woont hij in de Vrolikstraat. Hij voorziet met uiteenlopende banen in zijn levensonderhoud en volgt een studie jongerenwerk aan de Hogeschool van Amsterdam. Uiteindelijk richt hij zich op het internet. Ook was hij distributeur van Kangoo Jumps (springschoenen).

Positief
In 1996 ontmoet hij zijn levenspartner Ellen Zürcher. Zij geeft Nederlandse les op diverse taalinstituten. Ze zijn 27 jaar samen. Van 2003 tot 2010 organiseren zij met bevriende muzikanten in de schoolvakanties kunst- en muziekprojecten voor kinderen in Zuid-Afrikaanse ghetto’s.

In september 2022 wordt bij Johnny een ongeneeslijke hersentumor geconstateerd. Na de eerste shock komt hij tot het besef dat hij de situatie zal moeten accepteren. ‘Het helpt niet om scheten te laten tegen de donder’, zei zijn moeder altijd. Hij besluit de tijd die hij nog heeft positief te benutten.

Tegengas
Op 24 februari 2022 is Rusland Oekraïne binnengevallen. Als getraind militair meldt Johnny zich in maart 2022 als vrijwilliger, maar wordt te oud bevonden. Op Twitter sluit hij zich aan bij internationaal netwerk NAFO: North Atlantic Fellas (Fellows) Organization. Zij geven tegengas aan Russische des-informatie en zamelen geld in voor de strijd van de Oekraïners. Dit wordt zijn levenswerk.

In september 2023, tijdens een behandelpauze, rijden Johnny en Ellen in zijn bestelbusje naar Lviv, om zijn busje te doneren aan het Oekraïense leger. Ook hebben ze geld opgehaald voor dierenasiels en Johnny heeft nog negentien paar springschoenen liggen voor een Kangoo Jumpschool aldaar. Onderweg halen ze extra giften op bij andere ‘fellas’. Aan de Pools-Oekraïense grens
komen ze helaas in een Kafkaëske papierwinkel terecht. Gebroken komen zij aan in Lviv. Gelukkig is er een reddende engel: de schoonmoeder van een cursist van Ellen. Zij heeft contacten, doneert drie hotelovernachtingen en gidst hen in het prachtige middeleeuwse centrum van Lviv. Johnny en Ellen doneren ook nog duizend euro, aan de ‘frontline kitchen’. De gedrevenheid, creativiteit en hartelijkheid van de Oekraïners maken grote indruk. Na terugkeer blijft Johnny zich op Twitter en internet inzetten tegen de Russische desinformatie.

Afscheid
Bij de uitvaart ligt Johnny in een eenvoudige kist, rustend op de Oekraïense en de NAFO-vlag. De mede-fellas dragen zijn kist. Johnny’s leven wordt gevierd met Zuid-Afrikaanse en Oekraïense liederen en verhalen over de man met een groot, liefdevol en moedig hart.