We doen het samen is sinds de coronacrisis het devies. Geen makkelijke opgave. Ik ben geen groepsmens. Daarbij, sinds de coronacrisis doe ik vooral veel niet. Geen vrienden bezoeken, geen café voor mijn dagelijkse aanspraak.
Coronacrisis | Lewis Daniëls
Wat ik wél doe is met de hond naar buiten, mijn zoon halen en brengen en op zijn tijd naar een rustig plekje om de benen te strekken. Wat ik ook doe is afstand houden en drukte vermijden. Dat deed ik toch al en was nooit moeilijk omdat ik geen mensenliefhebber ben.
Nu afstand houden verplicht is, vind ik het wél moeilijk. Ik kan geen uitzondering meer maken, mis het wekelijkse bezoek aan mijn jeugdvriend en het contact met mijn vroegere buren met wie ik al vijfentwintig jaar kerst en oud en nieuw vier.
Af en toe zie ik een vriendin met haar hond in het Oosterpark. Lopen we op twee meter afstand van elkaar. Ik noem deze vriendin omdat ze rebels en recalcitrant is en regels altijd aan haar laars lapte, of daar met plezier tegenaan schopte. Nu niet. Door haar turbulente leven weet ze wanneer het om leven en dood gaat. Daarom twee meter.
Om begrijpelijke redenen was in het begin nog niet iedereen ervan doordrongen hoe ernstig de situatie is, mensen gingen massaal naar bos en strand. De media lieten op de eerste dag van de lockdown beelden zien van in de zon spelende kinderen. Heel vrolijk. Tot tien dagen daarvoor werd in de politiek vrij laconiek over corona gesproken. Een put wordt meestal gedempt nadat het kalf is verdronken.
Gaandeweg is Oost gaan leven met de huidige realiteit, sommige hangjongeren uitgezonderd. Op enkele plekken, zoals de skatebaan in het Oosterpark, komen zij nog steeds samen zonder afstand te houden en delen ze zelfs joints. De Oetgensstraat is ook zo’n gebied. Daar zijn camera’s geplaatst om samenscholing tegen te gaan.
Als je in het bezit bent van drie huizen, waarvan één op Terschelling (tot nog toe coronavrij), is het makkelijk praten. Dan zeg je gauw dat de lockdown overdreven is. Jort Kelder, nooit te beroerd om vilein te zijn, is zo iemand. Hij vindt het niet nodig het leven van 80-plussers met overgewicht die altijd hebben gerookt te redden. Die opmerking is hem als mediageil figuur terecht duur komen te staan, al rechtvaardigt die de aan zijn adres geuite bedreigingen niet.
Verder stelt Kelder min of meer dat onze economie snel op gang moet komen omdat het anders snel gedaan is met onze welvaart. Dat kost nog meer levens dan de coronacrisis.
Hier heeft Kelder een punt. We zitten in een zeer delicate situatie waar we geen ervaring mee hebben en staan voor waanzinnig moeilijke keuzes. Nooit eerder richtte een pandemie zoveel economische schade aan en legde het op wereldschaal de maatschappij lam.
Dat neemt niet weg dat de timing en toon van Kelder niet slechter kunnen, nu dagelijks duizenden mensen aan COVID-19 sterven. Zij laten partners, gezinnen, familie en vrienden achter. Ook als die persoon tachtig plus is en te dik en altijd heeft gerookt. Kelder had kunnen bedenken dat zijn uitspraken koren op de molen zijn voor een gevaarlijke groep in deze tijd, de jongeren die corona niet serieus nemen en denken dat zij niet ziek (kunnen) worden van een besmetting. Deze groep verdedigt zich nu met uitspraken zoals Kelder deed.
Afgelopen zondagavond vroeg ik bij de kassa van een supermarkt in de Watergraafsmeer een morsige man meerdere keren voldoende afstand te houden. Dat deed hij niet. Met een provocerende lach zwaaide hij met zijn mandje vol blikjes goedkoop bier. De jonge kassière hield zich afzijdig, ook nadat ik haar vroeg de momenteel geldende regels te handhaven.
Twee opgeschoten jonge mannen van rond de twintig (vermoedelijk aanbidders van de kassière) die voor mij aan de beurt waren, vonden dat ik overdreef. ‘Op tv zeggen ze dat de lockdown nergens op slaat, man.’ De met hen bevriende vakkenvuller, een melkmuil van een jaar of zestien, sommeerde mij de zaak te verlaten. ‘Wegwezen, er zijn nog meer klanten.’ Hij zei precies de juiste woorden om mij te laten blijven.
Bedankt, Jort! De intelligentie van deze jongens is te laag om te begrijpen dat geen overheid winkels, bedrijven en horeca voor de lol sluit en jij bent nu hun vrijbrief. Ik weet dat jij corpulente, rokende tachtigers offert in de strijd tegen corona en je pijlen richt op de jonge, in de toekomst nog geld opleverende jongeren. Nu maar hopen dat je wel checkt of ze schijt aan corona feestjes hebben bezocht. Wie daar is geweest, moet je afschrijven. Scheelt mogelijke ziekenhuiskosten, want iedereen kan COVID-19 krijgen. Ook jouw vitale jongeren, Jort. En voor het ziekenhuis betaalt iedereen, jong en oud.
Gelukkig zijn er jongeren die mij wel begrijpen, zoals de filiaalchef van de supermarkt. Zij bood haar excuses en een bos bloemen aan. Maar ik denk niet dat dit meisje naar jou heeft geluisterd. Zij gebruikt haar hersens.
