Hadden we het een paar weken geleden over culinaire smaakmakers als shisoblad, deze week gaat het over een stevige oppepper: rookzout. Of liever: gerookt zout.
Volgens verschillende bronnen is gerookt zout een uitvinding van de Scandinaviërs, die zeewater lieten droogkoken boven een houtvuur. Het zout dat overbleef had een prettig rookaroma. Je kunt je voorstellen wat het doet met een gerecht: vlees, vis, maar vooral groenten krijgen een aangename buitenkeukensmaak, een hartigheid die vooral in de vegetarische keuken soms moeilijk te bereiken valt. Spaarzaam gebruiken natuurlijk, anders smaakt alles naar een laaiend kampvuur.
Wie gerookt zout permanent wil toevoegen aan het kruidenkastje moet een beetje opletten. Veel soorten rookzout hebben een toegevoegd rookaroma wat natuurlijk iets anders is dan the real thing: zout dat gerookt is. Bij voorkeur op een mengsel van berken- en notenhout. Voor de liefhebbers noemen we hier dan ook nog de nieuwste liefde van topchefs: gerookte olijfolie, heerlijk over zeebaars, of dorade. Maar nu dwalen we af.
Inger Boxsem en het team van de Krat
Het recept | Het recept wordt je aangeboden door de Krat
