De kop van Java-eiland wordt genoemd als mogelijke locatie van een nationaal slavernijmuseum. Buurtbewoner Bert Kommerij is het daar helemaal niet mee eens. In het Parool laat hij weten dat Kop Java de mooiste uitwaaiplek van Amsterdam moet worden.
Toen het Java-eiland eind jaren negentig werd voltooid, vergaten ze de kop van het eiland stelt Kommerij vast. Vanaf dat moment sloeg de verrommeling toe. Maar in 2018 werd een knoop doorgehakt. Toenmalig wethouder Eric van der Burg besloot dat er een park zou komen in combinatie met die brug. Hoe het met die brug afliep, weten we. Over het park werd niet meer gesproken.
De Kop Java, plek van verbroken beloftes, plannen en geruchten’
Na een intensief participatietraject met verschillende workshops kwamen de bewoners begin dit jaar met een plan voor het park. Onder leiding van landschapsarchitect en buurtbewoner Huub Juurlink is een groep betrokken bewoners, aan de slag gegaan. Door alle buurtinitiatieven op het Java-eiland en Hotel Jakarta erbij te betrekken, is aan een zo breed mogelijk plan gewerkt. De bewoners willen dat de Kop Java een open uitwaaiplek blijft. De bewoners pleiten ervoor de Kop robuust en open te houden, met ruimte voor (kleine) evenementen. Het werd plan op 18 maart aangeboden aan voormalige wethouder Marieke van Doorninck en stadsdeelbestuurder Rick Vermin.
‘Het is makkelijk om een teleurgestelde buurtbewoner te worden – beloftes worden niet nagekomen, de regie over dit stukje Amsterdam ontbreekt volledig. Dat maakt het misschien spannend, maar ook onvoorspelbaar’, zegt Kommerij. Binnenkort hebben de initiatiefnemers van het parkontwerp een afspraak met stadsdeel Oost. Ook dat moet immers op de hoogte zijn van de verlangens van de buurt. We bieden een doorwrocht boekwerkje van dertig pagina’s aan, inclusief het hele ontwikkelproces onder leiding van buurtbewoner en landschapsarchitect Huub Juurlink, met het verzoek ook het stadhuis in te lichten over dit plan.
Dat het beoogde museum het slavernijmuseum moet worden, maakt het allemaal extra gevoelig, omdat de belangen daarvan altijd zwaarder zullen wegen dan welke uitwaaiplek ook, met of zonder nimbygevoelens, stelt Kommerij vast. ‘Maar waarom zou zo’n belangrijk museum ter grootte van Eye zich willen afzonderen? Alleen Hotel Jakarta zal ervan profiteren, Centrum niet, Noord niet. En waar laat men de bussen? Neemt het nieuwe museum ook de kosten op zich van al het achterstallig onderhoud? En vergeet men de Havendienst niet, die streng toeziet op het gebruik van bootjes van en naar de kop? En hoe zit het met Sail?
